Web Zaman Damgası

ROKSAN ...

((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((
((((( R O K S A N )))))))))))))
(((((((((((((((((((((((((((((
)))))))))))))))))
(((((((

Yan yana yürüyorduk onunla
Bir elini boynuma dolamıştı
Yüzü yüzüme oldukça yakındı
Öpecek sanmıştım neredeyse beni
Tomurcuk yanaklarımı ateş basmıştı !
Kısa bir süreliğine nefesi yüzümde dolaştı...
+++++
Yakınlaşmamıştım
Hiç bu denli ben ona
Bu denli yakınlaşmamıştı
O körpecik yaşlardayken
O da bana...
+++++
Terlemiştim
Öylesine yaklaşmıştı ki
Birden dönerken bana
Dokunacak sanmıştım adeta
Dudakları dudaklarıma !…
+++++
“-Bugün yemekte ne var“ dedi
Etli dudakları arasından
Fark ettiğim tek şey
Ferahlatıcı bir hava estiğiydi o an
Ruhuma ondan !...
+++++
Terlemiş olmam neyse de
Konuşamıyordum heyecan yüzünden neredeyse
Yetmiyormuş gibi bir de
Yetmiyormuş gibi her şeyin üzerine
Onun bu kadar yakınlaşması bile
Bana tarifi zor bir zevkli işkence !…
+++++
Titremeye başlayacaktım
Kim bilir neydi bu heyecanın adı ben de ?
“-Gelebilir miyim” dedi seninle
Karıncalanmıştı sesim birden bire
Sorusuna karşılık çekine çekine
“Bilmem ki ?”
Diye bilmiştim sadece…
+++++
İkimizin de yaşları on ikiydi
İlk tahsil hayatlarımızın son günleriydi
O zamanki adıyla yani,
İkimiz de,
“İlk mektep” sınıf beş’teydi…
+++++
ROKSAN !!!...
ROKSAN’dı onun adı
Ya soyadı ?
Unutmuştum doğrusu ben soy adını
Aradan nice yıllar gelip geçmişti
Ama en net anımsadığım tek şeydi
ROKSAN bir içim su gibiydi !...
+++++
Dalgalı saçlı ve sarışındı
Kız irisiydi ROKSAN’ın hoş tipi
Okulun en zengin kızlarından biriydi
Daha çok da onun gönlü zengindi
Açıkçası o,
Fakir semtin zengin talebesiydi…
+++++
Ne işi var diye düşünüp durmuştum
Benimle gelmek istiyordu
Ona göre değildi “Çocuk Esirgeme Kurumunu”
Lakin orası fakir çocukların yemek yurduydu
Ama kendisi oldukça mütevazi ruhluydu
Yemeğe giderken ROKSAN peşime takılıyordu
Hani belki de
Beni ben olduğum için geliyordu...
+++++
İnanamamıştım zaten kısa bir ara
İnanamamıştım ben ona
Nereden bilebilirdim ki o zamanlar
ROKSAN’ın gönlünün
Benim dünyamın alçaklarında uçabileceğini
Ancak büyüyünce çözebilmiştim
O’nun gerçek samimiyetini…
+++++
Hatırladıkça o an ki ihtişamlı görüntüsünü içimden
Yıllar sonra hala onu titrerim ben !
Gerçek bir sevgi güverciniymiş meğer
Yüreğime konmaya çalışıyormuş sahiden
Üstelik henüz ikimiz de körpe yaşlardayken…
+++++
Uçup gitmişti oysa uzaklara çoktan
Daha sonra ilk mektep beş biterken
Kayıp gitmişti bir kuyruklu yıldız gibi
O körpecik zamanımızın içinden
Hatta çocukluğumun terli ve titreyen ellerinden…
+++++
Kim bilir,
ROKSAN nerelerdedir şimdi ?
Beklide bir erkeğin
Sahte aşk duygusuna yenildi
Örneğin o şu an acaba ne durum da biri ?...
+++++
Yüreğinde esen acaba nasıl bir iklimdir
Dahası mutlu mudur, yoksa değil midir
Ya da nasıl bir kişilikle evlenmiştir
Yoksa o acı mı çekmektedir ?
Yoksa, yoksa o dul birimidir ?...
+++++
Bugüne kadar kaç çocuğu olmuş olabilir ?
İnanıyorum ki analık onu daha da güzelleştirmiştir
Sorular…Sorular…Sorular…
Yüreğime hücum eden sorular bitmemektedir…
Üstelik bu sorular onu ben de daha çok diriltmektedir !…
+++++
Anlayamamıştır eminim kimse bugüne kadar
Benim yüreğim ancak onu en iyi anlar
Kocasında mutlaka şanslı bir kişilik meziyeti var
ROKSAN gibi birine sahip olmak bile
Zaten herkese mutluluk açısından fark atar
O’nun kocası olan kişi,
Daha en başta hayatın şans döngüsünü yakalar...
+++++
Belki de ona benden başka herkes vefasız gelmiştir
Çocuklarının huyu da acaba kendisi gibi midir ?
Sorular;
Evet ben de bu sorular asla hiç bitmeye bilir !
Dilerim o mutlu bir yaşamın tam göbeğindedir…
+++++
ROKSAN !!!...
BAZEN HARCAYIP UZUNCA BİR ZAMAN
ROKSAN YAZARDIM KENDİ KENDİME
BOŞ GÖRDÜĞÜM HER SAYFANIN KIYISINA KÖŞESİNE
DEFALARCA !…DEFALARCA !...
HİÇ BIKIP USANMADAN,
HEM DE SAYFA SAYFA,
HEM DE ARKA ARKAYA !...
+++++
VE O’NUN,
İSMİNDE Kİ HARFLERLE OYNAŞIRIM TİTREYEN ELLERİMLE
SARILIRDIM SANKİ TEK TEK HARFLERİNE
OYNAŞIRDI ELLERİM, OYNAŞIRDI HASRETLE,
O’NUN İSMİN DE Kİ HARFLERLE
OYNAŞIRDIM EDEPSİZCE !...
+++
GİZEN YÜKLÜ “NÜ” BİR MERASİMİN GEÇER YÜREĞİMDEN
BAKAMAZDIM AYNALARA, BAKAMAZDIM BEN !
UTANIRDIM,
UTANIRDIM BU TÜR BİR BENLİKTEN
KIZARIRDI YÜZÜM DURUP DURURKEN
ANARKEN ROKSAN’I ÖYLESİ BİR DÜŞ YÜZÜNDEN…
+++++
ROKSAN !!!...
ANILAR ORMANIN DA
SEVGİ GİYSİLİ İKİ KÖRPECİK YAŞAM
HENÜZ FİLİZKEN UZAK DÜNYALARA UÇAN
VE ZAMANIN ÇELİK AVUÇLARINI DAHİ ACITAN
AH ANILAR !...YİTİP GİDEN O İLK MEKTEPLİ YILLAR !...
ROKSAN VARDI BEN DE BİR ZAMANLAR !!!..
///////////////////////////////////////
///////////////////////////////////////
İ. HAKKI GÜRCANOK /////////////////////
İST. ŞİLE / AĞVA ////////////////////////