Web Zaman Damgası

516.İNSİN VE CİNNİN MÜFTÜSÜ...

[ italik ]
Genç Kemal Paşazade,gelirler Edirne'ye,
Bir oda tutmak ister,giderler medreseye,
Müderris -Molla inan,bir oda vardır bende,
Ele geçirdi cinler,kimse girmez içine.


Kim oraya girerse,sabah çıkar ölüsü,
Tehlikeli bir iştir,diyerek keser sözü,
Paşazade K.Molla,ısrar eder sözünde,
Verir miftahı Hoca-Der hakkı helal eyle.


Girer kapıdan içre,Molla Kemal içeri,
Hazır eder Müderris,bir tabutla kefeni,
Olur gece yarısı,duvar açılır birden,
Bir sabi çocuk ile, ihtiyar ondan gelen.


İhtiyar-Ey Evladım,yavrum sana emanet,
Öğret buna ilmini,haccı namazı bellet,
Molla başlar hemence,okutur besmeleyi,
Verirler Kuran dersi,bir müddette sabiyi.


Sabah çıkar duvardan,gelir ihtiyar yine,
Ey Oğlum razı olsun,gülsün yüzün cihanda,
Melikiyim cinlerin,Asfail derler bana,
Çocuğumla gelirim,hemen hergün odaya.


Verdim hep gelenlere,çocuk çeksin besmele,
El kaldırır çocuğa,ne yaptımsa nafile,
Öldürdüm bir kaçını,verdim ben cezasını,
Emanete hıyanet,buldular belasını.


Açılsın ilim yolu,dua ederim sana,
İnan Müftü olursun,cinlere insanlara,
Kaybolur çocuğuyla,girer hemen duvara,
Genç Kemal Paşazade,bakıyordu korkuyla.


Sabah dışarı çıkar,toplanmıştı insanlar,
Su ısıtmış cemaat,hepsi onu karşılar,
Ölmemiş yaşıyor bak,bakar herkes hayretle,
Okudular bir müddet,yükseldiler ilimde.


Oldular ilmde zirve,fetva verdiler halka,
Fetva verir gecede,cinlerle insanlara,
İlmin başı cefa,sonunda vardır safa,
Alimler baş tacımız,şefaatçi orada.

02.01.2015//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN