Web Zaman Damgası

BİRAZ DÜŞÜN DE UYAN

Bu ne gizli bir savaş, ne de sinsice plan,
Devlet içten vurulur, güvenlik kanadından;
Sırrına mazhar olup, yaralayan bu yılan,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Kandırıp hayallere ekerdi kuru tuzu,
Sanırdı ki erimez, yerini almaz buzu,
Dileriz ki dünyada kalmasın zerre tozu,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Bir kumanda yaptırıp, Çin’de koyun postuna,
Keramet der yürütür, yuttururmuş dostuna,
Ayaklarını öpen kapanırmış üstüne,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Yüzünü döner dine, gönülden fer yok arda,
Öyle rol yaparmış ki iz bırakmazmış karda,
Mum söndü gizli gebe piçiyle aşikârda,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Halktan haraç toplayan, böceklerle oynayan,
Devleti neden dinler, o düşmanına uyan?
Kime hizmet içinde biraz düşün de uyan,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Gör o masum sandığın kör şeytandaki yüzü,
İnancını kullanıp, kirleten yaşlı gözü,
İmanı haram olan, leş kokan çürük özü,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

En temel değerinle seni aldatanı gör,
İnancına kasetler, kumpaslar katanı gör,
En gizli sırlarını düşmana satanı gör,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

İnsanların en mahrem mekânlarına giren,
Vurgun için şantajla, korkutarak iz süren,
Her türlü rezillikte tanımıyorken fren,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Öğrenmeye değerse sor bu şer nisabını,
Öğren gerçekleri de gel bozma asabını!
Otur vicdanına sor bir kere hesabını,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Lânet olsun adına, T.C. iken uyruğu,
Dış güçlerin eliyle, emriyle her buyruğu,
Kaç düşmanın elinde belli değil kuyruğu,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Bu ihanete karşı hiç gevşemesin dâvan,
Yık üstüne çatıyı, çöksün başına tavan,
Şerefsizlere karşı şan şeref olsun havan,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?

Öyle bir duvar kur ki şer yolları bağlansın,
Öylesine bir vur ki yürekleri dağlansın,
Böylesine dik dur ki ruhta birlik sağlansın,
Bin pişman edilmeden döner mi inadından?