Web Zaman Damgası

solgun ışığın denize döküldüğü yerde

ışıklar titrek, yanıp söner bir an
sonrası gece yeniden durulur
bir yerlerden yürek yakan bir çocuk sesi duyarım
bir atomun parçalanışının ezgisine ses verircesine
içimde sayısız acı hikaye
ağlıyor muyum ne yoksa gecenin nemi miydi bu ıslaklık






kalbim bir cendereyle ölesiye sıkılmış
geç kalmış mutluluklara uçmaya kanat alıştırırken
mavi dünyanın melekleri taşıyamazlar beni
yakılan ateşlerden arta kalmış kül yığınları durur
yontulmuş taştan yapılmış kurşuni heykelcikler gibi
kanarken ellerimde yürek sızısı hüzünler
susarım bir gece boyu






oradan oraya dolaşarak volta atarım birkaç dakika
solgun ışığın denize döküldüğü yerde
benimde hayallerim öyle dökülür
gelecek üzerine kurduğum düşlerin hepsi
beynimde buz gibi bir soğuk ve ayaz
hem arzu hem de nefretin aynı anda donduğu
yıldızlardan düşen aydınlığı görmeyecek kadar sarhoş






kimsenin bilmediği ve erişemeyeceği bir yere
at koşuşturduğumu düşünürüm
her düzensizliğin üzerine dolu dizgin
geçmişe ait her acının
kalbimin zarının titrediğini duyarım
her şey artık bölük pörçük..



İlyas Ali KAPLAN (REDFER )