"içimde bir şeyler birikir" isimli şiir 27.8.2019 22:35:06 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
insan bazen tek başına duran ağaçlardan bile yalnızdır tek başına giyinip süslenip sokağa çıkan benim kadar sabahlara dek sokaklarda dolaşmam kadar boğucu ve sisli bir havanın eşliğinde kırılgan umutlarla birlikte parke taşlarının gıcırtısıyla karanlık ve dar merdivenlerden inerken
*
karanlık ve dar merdivenlerden sonra sokak lambasının gölge oyunları tek eğlencem tam ortadan ikiye bölünmüş upuzun sahil yolu kızkulesinin önünde durmuşum öylece ışığın maskesi altında görünmez olmuşum artık fısıltıyla konuşuyorum denizin üstünde oynaşan gölgelerle
*
gün doğmadan her şey çok sessiz ve sakin bütün şehir çok güzel ah birde ambulans sirenleri olmasa şehrin şu hali ne gizemli siren seslerini oldum olası hiç sevmedim her siren sesinde bir uğursuzluk olduğuna inanırım bir yolcu treninin gece yarısı raydan çıkıp bir tepeden yuvarlanışı gibi... insan o trenin içinde olmamak için her şeyini verir ya hani anılarımın derinliklerinde saklı suskun bir yara bir yolcu treniyle yaşanmış çok ilginç hatıralar
*
şu an yalnız olmak kadar hiç bir şey ilginç değil bir arkadaşımın bile yanımda olmaması çok tuhaf şu koca kentte sanki demirden bir kafes içindeyim orada yapayalnız demirden bir kafesin içinde kilitli güneşin her kıpırdanışıyla tılsımı bozulan her hışırtı sesiyle çıkan her gürültüyle
*
bir sürü sessizlik bırakırım geride sonunda, ilk kendine gelen ben olurum aslında hiç bir yalnızlığın günahı yok çünkü onlar hiç günah işlemezler zaten nasıl işleyeceklerini de bilemezler onlar sadece günahkarlarla beraberler tekrar günah işlemekten kendilerini arındırmak için başka bir şey düşünemez halde
*
öyle düşünmemiştim... belki de, öyle düşünmüştüm saatlerce sokaklarda dolaşıp boşa giden ,bir zaman kaybı yaşarım öylesine, başıboş ... uğurlu sayım, en sevdiğim renk, sonra ikinci en sevdiğim kişi ,falan filan içimde bir şeyler birikir, birikir... sonra patlarım... öfkenin gözyaşları... insan psikolojisi öyle karmaşık işte yarı aydınlık, yarı karanlık bir şekilde iyice deforme olmuş
*
İlyas Ali KAPLAN (REDFER) [/ikiyanayasla]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.