Web Zaman Damgası

MAHİYETİ SIR VAKİTLERİN

ben sustum bir çift güvercin uçurdum içimden
güneşi de öyle uğurladım sana doğru



kanatlandı gönlüm dudaklarımda o bilinen nağmeler
o vakit gökyüzünden izin istedim
gecenin esmer serinliğine
yasemin kokusu serpiştirirdik beraber



ateşti yazdan kalma
sarı bir yaprağın damarlarından
sana doğru ırmaklar aktı



bir düşe tutunup koyu bir maviliğe yoldaş oldum
kalbim ateşlere duçar
nasıl başlamışsak işte öyle
yazgıya vurulan tek bir mühürdü her şey




ne kadar da hızlı zaman
mesafeler ne kadar da yakın
arzular ne kadar da umarsız
hayaller yaşanılmayacak kadar silik
oysa yarınlar gizli
her zerresi yeşil mor pembe dökülüyor üzerimize




ardında kendine has başıboş mevsimler bırakırken
ne kadar aykırı ne kadar çelimsiz
ne kadar izbe huy varsa bana verilmiş
ne kadar yalnızlık çilesi varsa bana ait




bende ayyuka çıkmış çaresizlikler
çalınan saatlerin ayazları
hüzün sokağına yağmur yağıyordu aheste




büyük bir belaya uğramış hurufatın içindeyim
ortaya koyduğum her çabanın mahiyeti bir sır
bir bahanem yok zamanın bu uçuk boyutuna




efkarım da, evlerine koşuyordu küçücük düşünceler
sen gelirken yanmıyordu sokak lambasının ışıkları
bir de hatırı hep kalacak olan mum aydınlığında gece





REDFER