Web Zaman Damgası

ANILARLA YÜZLEŞME

[ikiyanayasla]


alıp kalbimi hayatın tam ortasına koyuyorum
dinletiyorum gecenin her anına ruhumdaki her acıyı
maziye uğurlanan her vakitten sonra usul usul



öksüz kalmış güneşi kucaklıyor avuçlarım
toprağından yeni çıkmış bir buğdayın başaklarını
ebedi zamanlara gözlerim mühürlü
ağlaması yasaklanmış kalbim yavaşça atıyorken




vaktim yok yeni bir savaşı başlatmaya
orada duygular topyekun katlediliyor
hiç birilerinin azılı suçlusu olmak istemem
çatışmaların, ölümü reddeden yanını tatarım hep



bir kuşun kanadının kırıldığı hüzün zamanları
yanıp tutuştuğu yer yüreğimin sonsuz mavisi
en can alıcı noktalara isabet edip duruyor
nereye çıktığının bile farkında olmayan alevleri



kendi ellerimle yaptığım putlara tutkunum
sırf bu sebeple nice kalp atışlarım fark edilemeden güme gitmekte
izler bırakır izini sürdüğüm
yürüdüğüm kadar varım karanlığın nefes almaz olduğu yerde



çelişkilerle başa çıkmanın zorluğu kaçınılmaz
yine o eski rüyalarımı gecelerle paylaşıyorum
bir kere daha sığınıyorum varken yokluğun acısına
zamanın aldatıcı çekiciliğine kapılıp
bir ben mi düşüyorum sadece
böyle zamanlarda yangınlara



takılıp kalıyor bir yerde her şeyin bitiş noktası
daha güçlü bir yönüyle yüzleşerek
çıkageliyor bir yerlerden bir kenara atılmış anılar
hicranları sarıyor cihanı zamansız ve mekansız



vakit geçmez gece bitmezmiş gibi geliyor insana
kimselerin bilmediği meçhullere yolculuğum
kavgalardan azade çoğu zaman
kırık bir aşk hikayesi yarınlara bırakılan


REDFER
[/ikiyanayasla]