"PAPATYA ÇIKMAZI..." isimli şiir 5.8.2020 12:23:55 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Yaprak yaprak ölüyorsun sen hazince Bir fiskecik yel yanından geçince Endişeleniyorum ben bu durumu görünce ! Türlü heyecanlar estiriyorsun sen içim de Savruluyorum bu heyecan yüzünden gök denizine Son yaprağının ellerin de umutlarım ölecek diye...
Ey beyaz papatya ! Seni görsem her hangi bir yaban da Giriverir hemen Tanrı’m aklımın koynuna Hani son yaprak konusun da anlaşamıyorduk seninle hep ya, Öylesi büyüsel takılıyordun ki sen geçip aşıkların karşısına Daha çok kaptırıyorduk o zaman kendimizi senin yapraklarının sayısına !...
Avucum da henüz canlıyken, Ve ezmem seni gayet mümkünken Tüm güçlerimi zapt edip irademin zulasına Yalvarıyordum gemilerimi yakıp yıkma diye varlığına ? Ne olurdu sanki sen, Benim onu sevdiğim kadar sen de beni sevebisen ? "Seviyorum" yaprağınla ruhumu biraz olsun güldürsen ?...
Biliyorum avucumu sıkmam kalleşlik olurdu Elimin içinde sen yaşıyorken nazlana nazlana Öylesine telaşlanıyordun ki avucumda kendi canın adına Heyecandan sıkarım diye seni avucum da. Oysa sen bir yana, Avuçlarım da son bir kararımı bekleyen kaba güç bir yana, "Sevmiyor" dese bile son yaprağın yine de kıyamam sana...
Korkudan tir titriyordun ellerim de Güçlüydün, bir noktacık gibi göründüğün hal de, Üstelik hiç bakmadan sen benim bu dumanlı halime, Yalvartıp durduruyordun beni gün boyu kendine Bu demek oluyor ki hala bir güç vardı sende de Ama isterim ki, kendi arzunla vermelisin son şansımı ellerime...
Hele bembeyaz öyle papatya giysili bir çiçek Açık olduğu müddetçe avuçlar onun özgürlüğüne, Gün olur da insafsız bir rüzgar eserse tersine Bakarsın yüreği gelip çaresiz benim yüreğime konar. Çünkü umudu kırık tüm insanlar, Zor günlerinde benim gibi hep böyle düşler kurar...
Müjdeci bir his'le diyorken içimde ki bu tereddütlü aşk; Bundan böyle papatya senin hanene artık"seviyorum"yazacak Mutlu olman hatırına yani seninle dost yaşayacak Böyle bir durumsa sana aşkını kazandıracak Lakin düşsüz bir can, Yaşamının sonuna dek umutsuz bir candır muhakkak Sırf bu nedenle papatya mutsuzluğu senden uzaklaşmış olacak...
Hatta, avuçlar sıkılmadığı müddetçe Papatya bana daha da çok yaklaşacaktır belki de Elbet yorulacaktır direnirken bana azar azar Ancak işte o zaman, Ömrünün geri kalanını o senin hanende yaşar...
Sen ey !..Yaşamımın da üstün de olan papatya güzeli ! Sen ey !..Gönlüm de ki en mutlu papatya modeli ! Sen ey !..Ak pak yapraklı papatya meleği ! Şimdi bir "Seviyor mu, sevmiyor mu ? " falı yüzünden, Gerçekten ölmemi göze alacak mısın sen sahi ?!...
Ne geçecek o minik yüreğinin ellerine senin sonun da ? Zalim olursun şunun gibi uzata uzata“ Hiiiiiç !”dersen eğer, Böyle şımarıklık yakışmaz sencileyin ruhu incecik bir çiçeğe Şayet karşında senin, Bir anlık gafletinle tutuşacak bir can olduğu müddetçe...
Kurumanla gerçekleşecektir ölümün senin de, Haşmetli mevsiminin günü gelip zamanın bittiğinde Oysa ki ben saklarsam seni ömür boyu şu sevgi dolu kalbim de Geçmiş olur ölümsüzlüğün garantisi bile senin eline...
Düşün istersen bunu bir an evvvel ? Lakin taze kalmanı mevsim daha fazla beklemeyecek Seneden seneye mi yaşamak istersin böyle sen ? Yoksa; her gün, her saat, her an mı bu durum sürecek Saklanmasan da kalbime, Merak etme sevgin ben de aynen devam edip gidecek ? Bu sadık yürek seni ölümüne bekleyecek !...
Bak canım ciğerim, bak ey sevgili papatyam ! O minik kalbin elim dedir ve ben hala darmaduman ! Hiç ölmezsin ben istemezsem sen asla ! Olmamak üzere senin için ucuz bir kahraman Sen de biliyorum ki kilitlememeliyim avucumu sana Bitsin bu “Sevgisizliğin” senin de aşkıma "Seviyor" çıkart artık ne olur son yaprağını bana ?!...
Düşünmüyorum ve düşünmekte istemem; Mevsimsel ölüm istemiyorsan, beni sevmen son çaren Güçten kaynaklanan bir sevgiyi ise, Asla ve asla kendim bile kendime tavsiye etmem Yani seni hiç bir şekil de incitmem ve incittirmem Öyleyse gir kalbime madem Yeter ki "Seviyor" yaprağını bir gıdımlık görem ?...
Hadi minik papatyam, acele etmelisin hadi ? “Seviyorum” de kurtar bu ölüm nöbetinden beni Zirveyi göğüsleyebilmişken heyecanımın iniltileri Bir an evvel acele et ki, Kalmasın caymak için senin zamanım bari…
Kaçma, avucum da ikamet süren dolmadan ? Hadi sık kafama son sözünü, cesaretim kapım kapanmadan Çabuk öleceğim acı çekmeden söz, hiç çırpınmadan, O şekil ölmektir baş tercihim, Beklenen "Son yaprak" itirafının arkasından…
Anladım, istemiyorsun sen de belki öylesi bitmemi Döksen artık şu ağzından itirafa benzer o terimini Her şekil de öleceğim ilk güzel söz firar edince dilinden Sen “Seni seviyorum,” ya da "sevmiyorum" der demez bana hemen "Seviyor" dersen eğer yaprağınla, Dert olmaz hem ölümüm vicdanına ? Kırılmayacağım cevabın olumsuz olsa da, Sözüm söz olsun sana !...
Hadi benim gibi sen de kendini biraz biraz toparla ? Kapatalım gözlerimizi, razı olalım en sürpriz sona Birlikte kapatmak isterdim gözlerimi ben daima Bana olan son itiraf olumsuzsa ne olur bir daha kurcala !…
İstersen de aç gözlerini yeniden etrafına, Bu garip cenaze törenim bittikten sonra. Ne fark eder hem, "Sevmiyor'dan" önce de öldürüyordun sen zaten hep beni ya ? Ancak “Seviyorum” deyince de kalpten gideceğim bir farkla…
İ.HAKKI GÜRCANOK
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.