Web Zaman Damgası

BİR ZAMANLAR MARİA..( II )

((( İKİNCİ VE SON BÖLÜM (((((((((((((((((((((((((((((((((
((( BİR ZAMANLAR MARİA )))))))))))))))
(((((((((((((((((((((((((((((((((((((
)))))))))))))))))))))

Ben mi gittim uzaklara ey sevgili Mersin !
Yoksa sen mi gittin tersin tersin ?
Lakin Maria’nın gidişiyle ben de sen de bittin !
Güney’den Batı’ya duyulmadı daha sesin
Hangimizin talihsizliği girdi aramıza
Ayrı ayrı yönler de kurbanı olduk sevgilinin...
***
Son görüşüm olmuştu
O sarhoş trenin penceresinde Maria ile senin
Meğer Maria bize haber etmeden
Dünyam hala kendisiyle doluyken
Yetim bırakmıştı seni de beni de ülkesine dönerken…
***
Ey Mersin !...Ey Maria !
Özlemlerimin baş köşesindesiniz siz hala
Bir gün dönerse bana o sevgili Maria
Gözlerim açık gitmeyeceğim öbür dünyaya
Tekrar gidişinde hayat bana zindan olsa da…
***
Keşke onunla geçen ömrün kıyıcığına ilişebilsem
İkinizi de doyardım nerede yaşayıp nerede ölsem
Sizlerin anıları geçerdi sonraki tüm hayatımın içinden
Bir film şeridi gibi süzülüp gelirdiniz anıların dehlizlerinden
Akdeniz güneşi içerdik Maria ile hep eskiden
Hep birlikte palmiye gölgelerin de gezinirken…
***
Maria gidince eski çaresizliklerim aklıma geldi
Maria varken sanki,
Benim yüreğim bile benim değildi
Yüreğim amansız ayrılıkları göğüsleyerek buraya geldi
Ben bunu yaşarken tek umut onun düşleriydi
Maria’nın düşlerinin varlığı çünkü
Benim dünya ile irtibatlı tek oksijenimdi…
***
Altım Akdeniz’di, üstüm gök denizdi sen varken Maria
Etraf yine eskisinden fazla
Çılgınca sevdiğin o palmiyelerin kuşatmasında
Hele olduğun zamanlar sen Mersin’in bağrın da
Ancak bütünleşe biliyordum bu yalan dünyayla !…
***
Ben sarı sıcaklı Güney’in o hayal aleminde
Onun yürek beşiğinde sallanıyordum öyle
Maria’nın varlığıyla bir o yana bir bu yana gide gele
Akdeniz gözlü sevgili Maria sen gidince
Simsiyah artık bu can simsiyah ben de
Çünkü sen de kaldı ömrümün mavi rengi sen de
***
Maria ve de Akdeniz
O zamanlar yeni yeni beraberiz
Hatta biziz ve daha çok bizbizeyiz
Mersin’di buna tek şahidimiz
Sycamore’nin güvertesiydi tanışma yerimiz
Bir gün bir de anladık ki biz,
Bütün güzelliklerin kölesiyiz !…
***
Maviye boyamaya çabalardı geleceğimizi Akdeniz
Maria’nın gözlerine çalardı düşlerimin de rengi
Islak, derin, meltemli ve de nemli
Bazen o mavi gözlerin içine sığdıramayıp kendimi
Sensiz gezerdim ben o koskocaman Mersin’i…
***
Bir gözleri ela kişiydim Akdeniz’le aranızda sadece
Onlardan fazla yansırdı ama maviniz benim gözlerime
Onlara bakarken arzu dolu süzmelerle
Mavileşirdi gözlerim birden bire
Üzüm üzüme bakar gibi ister istemez sanki benim de !…
***
Maria’nın bakışlarını süzerdi hayran hayran elalarım
Öyle ya, bunca mavi arasında ben neden ela kalayım ?
Cinayet mavisi gibi olurdu onlara baka baka
Adeta elalarım !
İki adet mavi vardı dünya da; Maria ile Akdeniz tanıdığım
Üstelik ben bile mavi’ye ilticadan yanaydım…
***
Maria bakışlarıyla yüreğimi döverdi !
Her bakışında gözlerimin ela kimliği iflas ederdi !
Elalarım gözlerimden silinip
Kendisine esrarengiz giysiler giyerdi
O’nun gözlerinin kıvılcımlarıyla, gözlerim öz rengini inkar ederdi !...
***
Şimdi bakarken Maria’nın mavi yollarını sancım durulmaz
Sarhoş dalgalardan ise insana hiç bir umut ışığı doğmaz
Kim demiş erkekler ağlamaz
Ağlar, hem de olmayan sabahlarca ağıtları susmaz
Akreplerce, yelkovanlarca gözler kapanmaz
O’nun bu veda kaçamağının yüzünden hıçkıra hıçkıra !
Gözler kan çanağına banmaktan yorulmaz
Ve biliyorum ki büyük kaybeden bu ben asla iflah olmaz !…
***
Gurur duyuyorum şimdi o gözyaşlarımla
Aşkımın gücünü de öğretmiş olduğu için sonradan bana…
Sen ey melek yüzlüm, sen ey Maria !
NE OLUR DÖNERSEN BİR GÜN BANA
HANİ O MAVİ GÖZLERİN VAR YA;
ONLARI MUTLAKA VE MUTLAKA,
BEN DE BIRAKMAYI SAKIN UNUTMA ?!!!..........
//////////////////////////////////////////
////////////////////////////////////
//////////////////////////////
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
///////////////////////