Web Zaman Damgası

BİR ZAMANLAR MARİA..( II )

Sen ey Mersin !
Ben mi gittim uzaklara, yoksa sen mi gittin ?
Lakin Maria’nın gidişiyle ben gibi sen de bittin
Güney’den Batı’ya duyulmadı hiç sıcak sesin
Hangimizin talihsizliği girdi aramıza ki,
Ayrı yönlere dağılıp, kurbanı olduk biz sevgimizin...

Son görüşüm olmuştu Maria ile seni Mersin
O sarhoş treninin penceresinden size bakarken
Meğer sevgili Maria hiç haber etmeden,
İçim kendisiyle dolu yüreğimi de alıp götürmüş giderken…

Neyse ki, gönlüm gözlerini açar açmaz düşlerimin önünde buldum onu
Daha önce söz verdiği , veda anını kaçırmış oldum
Mersin ve Maria;
Siz emellerimin baş köşesindesiniz hala
Bir gün ülkeme dönerse yine sevgili Maria,
Gözlerim açık gitmeyecektir ikiniz için de Mersin,
Daha sonra hayatımı bana kim zindan ederse etsin !..

Keşke eski ömrünün duldasına tekrar dönebilsem
İkinizi de görürdüm nerede yaşayıp, nerede ölsem,
Sizler geçerdiniz tüm yaşadığım anıların içinden
Bir film şeridi gibi süzülürdünüz içime ruhumun dehlizlerinden
Ak Deniz Güneşi içerdik zamanlar dolusu Maria’yla eskiden
Birlikte palmiye gölgelerin de gezinirken…

Maria deyince eski çaresizliklerim aklıma geliverdi
Maria tamamlıyordu çünkü yüreğimin en geniş yerini
Çok amansız yıllar göğüsledim,
O’nu en uzaklara doğru kaybettim kaybedeli
Canlanıyor artık yavaş yavaş o şimdi
Çünkü düşlerinin varlığı hep baş ucumdaymış gibi…

Altın Ak Deniz, üstün gök deniz senin ey Mersin !
Etrafın yine eskisinden fazla
Çılgınca sevdiğim palmiyelerin kuşatmasında
Hele olduğu zamanlar Maria da senin yanın da
Ancak bütünleşe biliyordum ben bu yalan dünyayla !…

Ben sarı sıcaklı Güney’in o düşsel yakasın da
Yürek beşiğimin bulunduğu toz pembe odam da
Sallanıp duruyorum kendisi olmasa da
Maria’nın düşleriyle bir o yana, bir bu yana
Ahhh !...Ak Deniz gözlü sevgili Maria !
Nereden geldin sen şimdi aklıma ?
Nice yoksun yıllarımdan sonra…

Maria ve de Ak Deniz
O zamanlar yeni yeni biziz
Mersin’di hayatta ki tek şahidimiz
Sycamore’nin güvertesiydi ilk tanışma yerimiz
Bir gün, bir de anladık ki, Maria ile bendeniz,
Bütün güzelliklerin kölesiyiz…

Maria’nın maviydi gözleri
Ak deniz’in güneş çocuğu Mersin’in de gök’leri mavi
Maviye boyamaya çalışırlardı geleceğimi Maria ile Ak Deniz
Maria’nın gözlerine dönerdi hep düşlerimin rengi
Islak, derin, nemli, mavi ve meltemli
Bazen onun mavi gözlerin içine sığdırıp kendimi
Öyle gezerdim Maria’yla ben o koskoca Mersin’i…

Bir ben gözleri ela’ydım araların da sadece
Onlardan fazla maviye çalardım aksine ben de
Onlara bakarken arzu dolu ela gözlerimle,
Mavileşirdim “Üzüm üzüme bakar gibi” ister istemez ben de…

Elalarım Maria’nın bakışlarını süzerdi hayran hayran !
Sycamore’nin gövdesi mavi, Marianın gözleri mavi
Ak Deniz göklerinin rengi ise zaten mavi
Bunca mavi arasında ben neden ela kalayım ki;
Bir “Cinayet mavisi” olurdu ela’larım onlara baka baka !
Eskiden doğada ki tüm mavilere rahatça hükmedebilen,
Bir tek mavi vardı o zamanlar orada ,
Maria’nın gözlerinin ” Ölüm mavisi’ydi” o da !...

Kırbaç şiddetinde göz mavisi olan Maria,
Sık sık bakışlarıyla yüreğimi döverdi !
Her bakışımda gözlerimin ela kimliği yok olurdu !
Ana rengim dahi gözlerimden kaybolurdu
O’nun kıvılcımlarıyla yüreğim mavi mavi çakıp dururdu !...

Ahh !..Maria !...
Ahh !...Sycamore, ahh !...
Yıllar önce yolcu etmiştim onu içimden Mersin ahh !
Keşke hiç gelmeseydiniz böyle bir gün de siz aklıma !..
Sycamore’nin güvertesinden bana bir elveda demeden Maria,
Büsbütün gittiğini sanmıştım benden kendisinin oysa,
Şimdi bakarken hala onun o mavi yollarına
Maria’nın gözlerini görüyorum sarhoş bulutların arkasında…

Kim demiş erkekler ağlamaz diye asla !
Kim demiş, ahh !...
Hem de olmayan sabahlarca,
Ağlamışım akreplerce, yelkovanlarca
O’nun veda kaçamağının peşinden hıçkıra hıçkıra !
Hem de gözlerimi bir kan çanağına bandıra bandıra !...

Ağlamayı Maria öğretmişti veda arefesin de ilk defa
Gurur duyuyorum şimdi ben o gözyaşlarımla,
Sadece aşkı değildi ki, her özelliğinin yanın da,
Aşkın gücünü de öğretmişti, Maria için ağlamak bana…
Ey melek yüzlü Maria !
Ne olur dönersen bana bir daha ,
O MAVİ GÖZLERİNİ SAKIN BEN DE UNUTMA !!!...



NOT:
MARİA.. ( I ) Şiirimi aşağıdaki sayfada sesli olarak görebilirsiniz.
http://www.edebiyatdefteri.com/siir/201612/bir--zamanlar--maria

İ.Hakkı Gürcanok
MERSİN / Liman