Web Zaman Damgası

EYLÜL CİNNETİ !!!..

Yaz eder etmez evrene veda
Eylül başlar bu defa,
Bıraktığı yerden can yıkımlarına
Alışkındır eylül
Alışkındır güz günleri saldırılarına
Ayrılık bayramlarına…
***
Yeni kurbanlar arar
Kara mevsim kendine
Sararmış yaprakları bağırta bağırta
Dar eder kaldırımları onlara
Buruşturup buruşturup atar rüzgarın kursağına
Ayrılan yüreklerin gözleri içine baka baka…
***
Çok ortaklı sonbahar
Seven yürekleri yakıp yıkar
Eylül, ekim, kasım ile aralık’lar
Mahşerin dört atlısı gibi dört bir koldan saldırırlar
Sevenlerin yaşamlarına zehir yağdırırlar !…
***
Hüzün kokar
Hiç olmadığı kadar
Eylülzede aşıklar
Her taze güne
Acıların siftahıyla başlar
O aylar,
Mutsuzluklar yok satar !…
***
isterse sevenlerin yelkenine mutluluk üfler
İsterse,
Bir rüzgar fiskeyle onu deler
Her yıkım onun insafından eser
Eylül kendine benzer…
***
Eylül doğar sen batarsın
Batık bir yürekle şaşkın şaşkın,
Hep kendine oksijen ararsın
Unutma ki sen o aylar,
Bir ölü sayılırsın
Eylül’ü yaşadıkça anlarsın ?...
***
Tortulaşır yüreğin de
En güzel duyguların
Çoğalır anmak istediğin hatıraların
Ama bir türlü sen onları
Düşlerin de canlandıramazsın
Küflenir,
Küflenir dilin de söylenmedik şarkıların…
***
Tut ki,
Kazara mutluluğu yakalamışsın
Onun dahi farkını varamazsın
Dolayısıyla tadına da alamazsın
Her eylül de olduğu gibi
Kavuşmalara yabancılaşırsın…
***
Son yapraklar dökülürken kaldırımlara
Eylül gitti gidecek sanırsın
Oysa bir kez,
Onun kanına sen bulaşmışsın
O yokken de sen eylülü yaşarsın ?
Devam eder yine
Senin eylül kanamaların…
***
Kalmışsa ki eğer,
Geçmişten mutluluklardan biraz aklında
Teselli silahına sarılırsın
Belki o kez
Cinneti en az olarak yaşarsın
Az zararla eylülü kapatırsın…
***
Öyle bir KÖRDÜĞÜM atar ki vesselam
Eylül kimi yüreklerin yaşamına
BÜYÜK İSKENDER bile çözemezdi
Öylesi keskinin kılıcıyla
EYLÜLÜN KÖRDÜĞÜMÜNÜ ASLA !!!....

İ. HAKKI GÜRCANOK