Web Zaman Damgası

Güvercinler Gitmeden...

Güvercinler gitmeden...

Ne güzeldi o zamanlar,Şehirler bir Cennet`ti
Bildiğimiz,gördüğümüz,Dünyamız`da servet`ti
Çoğu birbirini tanır,hatır,saygı,Hürmet`ti
Yabancı`yı farkederdik,hiç tereddüt etmeden
Biz bizler`le çok mutluyduk,Güvercinler gitmeden

Her Semt`te bir Terzi vardı,elbise diktirirdik
Bir`de Berberimiz vardı,"saç"a fön çektirirdik
Mahalle`nin bakkalına,meyve`yi seçtirirdik
Bir saygı var`dı Esnaf`ta,kimseyi incitmeden
Tebessüm ederdi "YÜZ"e,Güvercinler gitmeden

Hafta sonu üstü açık,Sinema`da Film var
En güzel elbiseleri,giyerlerdi kadınlar
Kocaları yanların`da,yavaş yavaş adımlar
Biri "Rüzgar gibi geçti",biri"Şafak sökmeden"
Çift Filmi seyrederler`di,Güvercinler gitmeden

Bir Cenaze geçer iken,ağır ağır sokak`ta
Tabut`a omuz verirdik,onu tanımasak`ta
Fatihayla uğurlardık Ölü`yü son durak`ta
Hüzün bizi terketmezdi,Cenaze terk etmeden
Ölülerimiz Kutsal`dı,Güvercinler gitmeden

Hiç kalabalık değil`dı,kaldırımsız sokaklar
Yanyana geçerken bile,toslamaz`di İnsanlar
Komşu`nun Namusu biz`dik,Kutsal`dı bütün Hak`lar
Dedikodu,yalan dolan,korunurduk fitne`den
Kardeş gibi geçinirdik,Güvercinler gitmeden

Haz alıyorduk hayat`tan,seviyorduk her şeyi
Okşayıp sokak başın`da,uyuyan bir kedi`yi
Tuttuğumuz takımlar`da buluyorduk neşe`yi
Radyo`dan dinlediğimiz,maçları seyretmeden
Dinlemek`te yetiyordu,Güvercinler gitmeden

Minare`de Müezzinler,canlı Ezan okur`du
Hele Sabah Ezanları,öyle bir dokunur`du
"Hayrun Minen Nevm"deyip,yüreği burkuyor`du
Uyku ile uyanıklık, arasında yitmeden
Bir Şehir uyanıyor`du,Güvercinler gitmeden.

karapece