Web Zaman Damgası

Ah Dilim

Bu gece dilim beni şaire benzetti, yüreğimden çekmedim dilimden çektiğim kadar...





Ah... dilim


Keşkelere boğulup sussaydın
firâri bakışlarınıda alıp
Terketseydin bu şehri de
Ağzı kokan dilsizlere meze olmasaydın
Bağdaş kurup dizlerinle
Masalsı yığınların altında kalsaydın
dümdüz olsaydın ama sussaydın




Zavallı mağrur yüreğim

Ne çekti be elinden dilimin
Susmayı öğrendi şimdilerde de
Sevdası boynunda gezenlere
İsyan ederken hem ürkekçede özendi
Bundandı başını sıvazlayan her söze yaslanışı

Can koparken tenden
Göğsüne bastırsaydın yutkunamadıklarını da
Kanamasın ayrılık günün diye
Paramparça olsaydın
Dört yana savrulsaydın ama sussaydın





mutlu'luk denen beş harf


Eğilseydin bir gün önünde gizimin
İnceldiği yerden koparmıydı kıyamet
Yemyeşil bir ömrün solar mıydı yaprakları
Vuslat ahiretemi ertelenirdi yoksa
Bir kez dolasaydım seni dilime
Sessizliği diler kaybolmaz mıydım
bulutsuz gökyüzünde
Pnarı kurumadan gözlerimin
Ağlardım, ağlardım ama susardım




Issız caddeler

Sokak lambalarının aydınlattığı heryer
Meskeniydi avuçlarındayken çığlıkların
Kalabalıklaşmadan gece
Aşksızlığa açsaydın yelkenleri de
Eğseydin boynunu yalancı sözlere.
Süzülseydin utangaç bakışların hapsinde de
Gülüşlerine merdiven dayayanları
Assaydın kirpiklerinin ucundan
Sallandırsaydın ama sussaydın




Şefkat öksüzü dikenler

Batmasaydınız adice şifâsı eksik dilime
Beynimde çınlayan düşlerin tutarmıydım yakasından
Döker miydim hunharca sayfalara gözyaşlarını
öfke sağanağına tutulan satırların
Çalmazmıydım bir kaşık bal ağzına.
Eksik kalmış yanımla mateme bürünürdüm
İçim üşüsede tembih ederdim yüreğimi de
Ağu içerdim, içerdim ama susardım


zєץиєp є¢є єяєи