Web Zaman Damgası

Virane Yurdum

Tahmin eder miydik hiç; “bu yerler viran olur,
Yıkılır temel, öter baykuşlar hanelerde?”
Öğrendik; değişirmiş, döner imiş bu devran.
Anladık bir kez daha, suç hep bahanelerde.

Kirlendi sayemizde, o tertemiz duygular.
İhanete uğradık, beklerken sadakati.
Hep geçmişe yapıldı günümüzde vurgular,
Ne yazık ki geç kaldık görünce hakikati.

Geleceğe yön vermek olmazdı eskilerde.
Kaygılar hep anlıktı, fakirdi düşünceler.
Eğer varsa bir lokma, huzur vardı kilerde.
Tembellikten tükendi, heba oldu geceler.

Hedef belli mecburen; “medet, kara sabandı.”
“Çilem ise çekerim” deyip deyip ağlardık.
Yetişmezse rızkımız, çözüm bu kez yabandı,
Gurbet acılarını hep kadere bağlardık.

Hey kocaman seneler, dönüp baksan ardına!
Baksan ne değişir ki, geçen geçti yel gibi.
Kuzgunlar yuvalanmış, göz bebeğim yurduma.
Kimseler yok meydanda, her yer, yaban el gibi.