Web Zaman Damgası

Bahtiyar Kör

Bahtiyar Kör

Sevindim görünce
Bahtiyar körü

İmrendim görünce
Bahtiyar körü
Üzüntüyü öldürmüş...

İmrendim görünce
Ahir zamandayız
İki gözüm kör olsa
Sayardım kendimi daha bahtiyar
Elim kolum değil bana yar

İmrendim görünce
Mutluluğa giden yolu gördüm
Bir yıldızdı bıraktığı bana
O bahtiyar körün
Üzüntüyü öldürmüş...

Adamın göğsünde
"İki gözüm görmüyor"
Yazılıydı
-Dedim işte bir bahtiyar
Geçti gitti yanımdan
Büyük bir caddedeydim
Bir akşam üstüydü...
Üzüntüyü öldürmüş...

Bir yıldızdı bıraktığı bana
Senden bahtiyar kim var
Kire batmış sopa gibi
Günahkar gözlerim"...
Üzüntüyü öldürmüş...
Üzüntü dikildi karşımma

Bir yıldızdı bıraktığı bana
Kendime baksam ağlayabilirim şimdi...
Adamın karanlık dünyasından
Aydınlık doldu gözlerime...
Aklıma çivilendi adam
Yanaklarımda yanmaya başladı günahlarım
Üzüntüyü öldürmüş...

Geçenlerin az-çok kirlettiği bir yol şimdi ağlıyordu
Temiz yürekli insanları özlemiş
Bir çok güzellik ağlıyordu ırzına geçilmiş
Kirlenmiş çocuk gibi ağlıyordu zaman
Akşam olmak üzere eşya için

Üzüntüyü öldürmüş...
Nasıl nasıl başarmış işte
Bir yıldızdı bıraktığı bana
Yıldızlandı aklım
Karanlığın bu kadar güzel olduğunu
Ve körlüğü ilk bu akşam anladım derin...
Görmekten çirkinlikleri mutlu değildim hiç...