Web Zaman Damgası

N A C İ Y E....

( Çingeneler zamanına ait olan yaşanmış bir olaydan esinlenerek şiirselleştirilmiştir )
==========================================================================


Kimi hem cinsleri mutluluklarıyla sevişirken
Gün çaldıkları geceler de felekten
Kömür toplardı is kokulu Naciye
Tren istasyonun da her gece…
+++
Pek o kadar da esmer de değildi
Beyaza çalardı daha çok da teni
Ama iyiden karartırdı
Kömür lekesi
Onun açıkta kalan diğer yerlerini
Güneşe kur yapardı sanki,
Naciye’nin asıl rengi…
+++
Kış sert geçecek demişlerdi
Her kışın başın da söyledikleri gibi
İnsanların okşamaya ve de okşanmaya
Firar ettikleri gecelerin tek saniyesini
Ne var ki o gönlünden hiç geçirmezdi
Başına dert olduğu için geçim derdi
Naciye’nin vakti aşka bile yetmezdi…
+++
Bazen sağa sola yalpalayan sarhoş insanlar
Karanlıklarda onun tarafına doğru kapaklanırlar
Bilmem kaç gece yaşamıştır o bunu
Kendine sarkıldığını emin olduğu için,
O bu durumu asla kabul etmezdi
Namusu kömür rengine bürünsün istemezdi...
+++
Gençlik arzularını dahi feda ettiği böylesi geceler de
Hayata karşı onun içi
Daha çok öfkeyle dolmuş olurdu
Üstüne yıkılan şarhoş insanlara,
Vurur !…Vurur !…Vurur !…
Öfkeyle dolu bir hal de vurur ha vururdu !
Onlara dünya yüzüne daha gelmemiş küfürler savururdu !...
+++
Çengi Naciye !...
Bazı gündüzler küçük çapta ekstralara takılırdı
Dansözlük işinden de ekmeğini kazanırdı
Mahalle eğlencelerine benzer şeylere işte
Bunlar sünnet, kına şenlikleri ve asker uğurlamaları falandı
Ufak tefek işlerdi ona göre
Ama boş gecelerin de
O yine hep kömür toplama işin de !...
+++
Sert geçecek bir kışın emareleri belli olsa da
Kesin kararlıydı bu defa
Artık kömür işiyle meşgul olmayacaktı
Ve hele ki de aşk konusu açılınca,
Onun canı hemen alev alırdı !
Lakin Naciye sevmekten çok korkardı…
+++
Zamanın da yakışıklı bir çeri başını sevmişti
O zaman duyguları haddinden fazla örselenmişti !
Bir kez gönlü aşk’a küsmüştü
Sevmemeye bin tövbeler etmişti
Alıp başını bir gün çok uzaklara gidecekti
Sevmediği biriyle nikahsız eğleşecekti…
+++
Ekstra kahrı,
Kömür karası,
Tren İstasyonun sarhoş akşamları
Ve üstüne doğru yıkıldı yıkılacak olan alkollü canları
Yani o kafası kıyak insan var ya üstüne doğru yalpalamaları
Artık çekilecek bir hayat değildi !...
+++
Bakarsın ki uğursuz bir gün de,
Belki eğlence bitimin de
Belki de kömür dönüşüne rastlayan
Karanlık sokaklardan birinde
Kendisi biliyordu ki bunu kesinlikle,
Bir şarhoş sataşması sonunda
Kim vurduya gidecek çengi Naciye !....
+++
Ah ! Çengi Naciye ah !!!
O ne yazık ki,
Sonun da çok arzuladığı uzaklara gitti
Hem de öyle çok uzaklara gitmişti ki
En son gidiş o gidişti
İşte o gidiş onu,
Üçüncü sayfalara baş manşet olarak iliştirivermişti !...
+++
Topladığı kömürleri ekmeğe çevirdiği
Gecelerden bir gece
O namusunu yüreğinin cüzdanın da saklarken
Birkaç sarhoş onun güzelim varlığını mundar etmişti !
Ve Naciye’nin kirletilip eksik bırakılan ruhu
Aklanmak üzere öylece öz sahibine teslim edilmişti !…
+++
Ah !...Çengi Naciye !...
Tek suçu olarak o sadece ekmeğinin esiriydi
Biraz da makus talihinin baş temsilcisiydi
Hani “Ateş olmayan yerden duman çıkmaz”
Demesinler diye tek amaç olarak yani,
Çoklarından da mert, o tam bir namus bekçisiydi !…
+++
El değmemiş düşlerini de,
O güne dek hiç kullanmadığı bakir hislerini de,
Sonun da toplayıp götürdü gitmiş olduğu ebedi yere
Rahmetler diliyorum onun ak pak yüreğine !!!...
==================
==================
İ . HAKKI GÜRCANOK
===================