Web Zaman Damgası

NANKÖRDÜR...CAYAR iNSAN!...

Âdemdir ilk atası; balçıktır aslı, özü
Mûcizeye tanıktır vücûdunun her cüzü
Nutfeyken cenin olur...derken açılır gözü...
Dünyaya teşrif için saniye sayar insan
Bezm’ elest’te söz verir, doğarken cayar insan!

Yaka silker adından savaş yorgunu çağlar
Bekler ki heybetinden selâma dursun dağlar
Ya zulmeder ağlatır, ya mazlûm olur ağlar...
Gâh eşref-i mahluk’tur hayra ehildir insan
Kâh Nemrut, Kâh Firavun; Ebu Cehil’dir insan.

Bîhaber kullar gibi cehennemin nârından
Vazgeçmiş cehli kavî dilinin ayarından
Nice meltemler eser Velî’ler diyârından...
Sanırsın fırsat bilip, kapıyı açar insan
Heyhât! Gönül gözünü, kapatır, kaçar insan!

Kâinatta ne varsa âmâdeyken emrine
Sormak gelmez aklına! "Yaradan’ın emri ne?"
Onca gün/âh sığdırır üç nefeslik ömrüne...
N/isyân rûhunu sarar, haddini aşar insan
Küfürde karar kılar, yolundan şaşar insan.

Dalgalan ey SANCAĞIM! Doğ her gün sabahıma
Ay yıldızını yazdım ezelden salahıma.

Ye'se esir kalplerde solgun olsa da rengin
Aldırma sen onlara! Bozulmasın ahengin!

Bakma suskunluğuma; sabırla imtihanım
Hain için tetikte, gün bekleyen nihanım.

Gökten hesap sorarım, incitse seni rüzgâr
O gölgenin uğrunda verilecek çok can var!

Mecit AKTÜRK
Berlin, 28.05.2013

nihan: Sır, giz.