Web Zaman Damgası

Bir Hilâl Uğruna...

Âdemdir ilk atası; balçıktır aslı, özü
Mûcizeye tanıktır vücûdunun her cüzü
Nutfeyken cenin olur...derken açılır gözü...
Dünyaya teşrif için saniye sayar insan
Bezm’ elest’te söz verir, doğarken cayar insan!

Yaka silker adından savaş yorgunu çağlar
Bekler ki heybetinden selâma dursun dağlar
Ya zulmeder ağlatır, ya mazlûm olur ağlar...
Gâh eşref-i mahluk’tur hayra ehildir insan
Kâh Nemrut, Kâh Firavun; Ebu Cehil’dir insan.

Sofradan kalkılmazdı, yemek bitmeden önce
Kuralı fedâ ettim, içimdeki sevince.

Koştum hemen odaya, uzandım en üst rafa
Elim dokundu sandım, kutsal kitap, mushafa.

Kalktı yavrum neşeyle, yemeği unutarak
Açtılar iki kardeş, uçlarından tutarak.

Astılar özenerek duvara boydan boya
Seyrettiler karşıdan, gururla, doya doya.

Zerre bozulma yoktu, mayası, özlerinde
VATAN BAYRAK aşkını okudum gözlerinde.

Gâye asimilasyon olsa da Almanya'da
Şükür, nesil sağlamdı, eksik yoktu hayâda.

Dalgalan ey SANCAĞIM! Doğ her gün sabahıma
Ay yıldızını yazdım ezelden salahıma.

Ye'se esir kalplerde solgun olsa da rengin
Aldırma sen onlara! Bozulmasın ahengin!

Bakma suskunluğuma; sabırla imtihanım
Hain için tetikte, gün bekleyen nihanım.

Gökten hesap sorarım, incitse seni rüzgâr
O gölgenin uğrunda verilecek çok can var!

Mecit AKTÜRK
Berlin, 28.05.2013

nihan: Sır, giz.