Web Zaman Damgası

Masmavi Olmak İstedim Hep

Ben denizlere bakamam
Mavinin adını ağzına almayan denizlere
Denizlerde batmış sevda gemilerim

Şimdi gönül köyümde neler oluyor biliyor musun
Sararmış otlar ağustosları öpüyor
Çünkü bir gemi geçiyor uzaktan
Ve göğün mavisi daha belirgin...

Ne zaman toprağı çatlamış bir ağaç görsem
Göz yaşımla sulamak isterim bir gün daha yaşasın diye
Çünkü böyle yaşayacak sevdası
Ben de o ağaç gibiyim
Bir tepe başında ve yalnız

Ne zaman masmavi bir deniz görsem
Dalgalanıp dalgalanıp çarpıp kendimi kıyılara
Tertemiz olmak istedim senin için


Ne zaman köyüme gitsem
Kendimi bir dev sandım
Şu dağlar tepeler, şu ovalar
Elim kolumdur
Bilirim o köy senin köyün

Şu köy evimizin karanlık odasıdır
Penceresinde incir ağacı
Ne zaman o pencereyi görsem
Hele o bulutlu havalarda ağladım çaresiz senin için
Belli ki, vuslat istiyorum güneşim.
O bulutlu havalarda güneşin ızdırabı
Bir güneş de var bir de sende
Bilir misin şu pencere güneş bekliyor benim gibi
Kırk yılı aşkın

Güne bakan tarlası olmuşum sana ağlıyorum ey güneş
Hangi ay çiçeğinin uyku gibi bir zaafiyeti vardır
Gece gündüz ağlıyorum ey güneş

Bir köy evinin küçük penceresinde
Ne zaman bir perde görsem çekilmiş
Sen açacaksın sanıyorum
Ve aşkımız için ağlıyorum
Bu perde de açılmıyor
Gönlümdeki perde gibi

Ne zaman çığlıklarını duysam martıların şimdi
İstanbul uykudan uyandı sanırım
Ayrılığın ateşinde oluşumu gördün sanırım
Denizleri de anlayacak İstanbul’un bir gün halimizi

Ne zaman alkışlanırsa bir çocuk bir şiir okuma töreninde
Gönlümedir o alkışlar
Gülüşlerim durmuyor dağa taşa selam çakıyor bakışlarım
Aşkınla büyüyen gönlümdür şimdi

Ne zaman kanadı kırık kuş görsem
Vuslata kırık kanatla uçarım
Rüzgarlar kokunu getirince atla uçarım
Bize vuslat yazılmış mı sevgili