Web Zaman Damgası

YAR DİYE SEVDİM

BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetlePaylaş
Aşkının uğruna gam girdabına
"Dalarım" demişti; yâr...diye sevdim.
"Umudun olurum, çile kabına
Dolarım" demişti; yâr diye sevdim.
Hayatın gerçeği geceye inat
Tozpembe sanmıştım yer, gök, kâinat.

"Öl" desem, ölüme hazırdı güyâ
Râzıydı girmeye ateşten suya
"Sensiz bu bedeni dipsiz kuyuya,
Salarım" demişti; yâr...diye sevdim.
Kaydı var kalbimde her bir ahdının
Ecesi ben idim gönül tahtının..

Kimi ise düşmandır, her tür farklı fikire,
Kibire dağ aşırır; uzaktır tefekküre.

Meziyet bilir bedbaht, irtifa kaybetmeyi,
Şeytan bile bunlardan öğrenir kin gütmeyi.

Meymenetsiz çehrede öfke ve nefret vardır,
Ruh bedene isyanda, dil, sözünden bîzârdır.

Katran karası kalpte umut ye'se esirdir,
Tebessüm bir köşede, hayli müteessirdir.

Kapalıdır gerçeğe düşünce penceresi,
Kasvet ile doludur ocakta tenceresi.

Uzaktır Mevlânâ'ya, Yunus'un izlerine,
Girerek kaybolmuştur, gaflet dehlizlerine.

Beyhûde bir çabadır, "ADAM" yapmak deliden,
"Deli!" ne anlayacak, Evliyâ'dan, Velî'den.

Şayet müzminleşmişse, kalplerdeki kinden ur,
Nefret tahta kurulur, saklanır hayâ, onur.

Îman taşımak varken, hedefte son nefese,
Aklı olan takılmaz ardından gelen sese.

Her şeyde bir ibret var; bilen etmez intîzâr,
Bir testide ne varsa dışına da o sızar.

Gönül ister, insanlar, kalp kırmaktan sakınsın,
Ne münakaşa olsun, ne diller dert yakınsın.

Herkes edeple gelsin bu fikir pazarına,
Usul, erkân bilmeyen çekilsin mezarına.

Her nefeste bir adım yaklaşırken menzile,
Bugünlük de bu kadar, Selâm ve DUA ile...

Mecit Aktürk