"Halamın Evi Gül ev" isimli şiir 30.1.2019 12:07:42 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Ne zaman görsem Mavi mavi bakarım Nekadar çok koklamıştım Halamın evi gül ev
Halam öldü Göle atılmış bir kesme şeker gibi halamın evi şimdi Eylülde o gül O ev ki "hüvel baki" yazısına gül damlatıyor... Seni yağmurlar mı tırmaladı ev gül
Yoldan geçene “Fanisin ey insan “diye bağırır Halamın evi Geçemem o sokaktan Halam öldüğü günden beri
Bir ölü gibi şimdi o ev kesilmiş nefesi Ne bir büyük sesi Ne bir çocuk sesi
Ve Öldüğü daha on yıl olmadan halamın Satıldı o ev Yıktılar halamın evini Bir kelebeğin ömrü kadarmış ömrü Nerede çocukluğumda Oyunlar oynadığım o ev Duvarındaki saatin sesi Şimdi bile kulaklarımda Saatin sesi o evden daha kavi O gül savruldu rüzğarlarda
Yıkıldı mı bu ev gibi yıkılacak her ev “Fanisin ey insan “diye bağırsın yıkılırken Ağaçlar dikilmiş yerine Kırk yıllık mezar gibi şimdi Bir zamanlar ev mi vardı hiç belli değil
Halamın mezarı evinden kavi Betondan duvarlar yapmıştık Bir de selvi büyüte bilseydik baş uçunda Büyüyecek sevincim Halamın görünümünde bir selvi Bahar gelsin gül açsın mezarında hala
Halam öldü Ondan bir iz kalmayacak mı sonunda
Yine baktım bir gün o eve Aylardan eylül mü Sarı bir hüzün düştü her ağacın dalından...
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.