"Zaten ben şair değil şiir olmak istiyorum" isimli şiir 20.2.2019 18:47:07 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Bodrum mavisi çocuk şiirler getirdim begonvillerin sardığı bembeyaz evlerden Bodrum, bir deli mavi karıştırırım bizi bazen... o şair, 'sen turkuaz bir kıyı şehrinde...' diye başlayan şiiri bu yüzden yazdı, beni hiç tanımadan... 'hiçbir sözcük gözlerine bakmadan vurgun yiyemez ki okyanusum' diye bu yüzden dedi adam... süzülüyor nazlı gelin yelkenler... daracık sokakaklarından geçeceğim az sonra çocuk sesimin çığlıklarıyla çakır keyif gençliğim... barlar , tekilacılar, balıkçılar, meyhaneciler...
Kaldırımlar sallanırdı ıslık sesinle arnavut kaldırımlar... işte derdi; Bodrum'un en güzel kızı Kayıkçı... utanırdım, topuklarım girerdi kaldırımın içine... bir çocuk sesinde koca bir kadın şiirler getirdim İstanbul'a... İstanbul gri mavim yaşanmamışlıklarım, neresinden başlasam... köprülerinden geçerken büyüyor şiirlerim ... ve heyecanlıyım hala şehir içinde şehir bulmaca oynarken keşfettiğim kadınlığım... devasa binaların küçülürken gözümde gittikçe, öyle eski ve öyle güzelsin ki... vazgeçemem cennetinden de cehenneminden de... öyle aşığım işte öyle aymaz...
'Ben de daha önce Bodrumdaydım, İlerde yine orada yaşamayı istiyorum' dedi, adam... 'Bende, bende' dedi, kadın! İlk anda anlamışlardı anladıklarını bilmeden bu şehirde nefes alamayacaklarını öyle de oldu hikaye... Aşk bir tesadüftü herşeyden daha çok kafamıza düşen birşey kadar tesadüf... Yeniden geçmek için delirdiğimiz o üst sokaktı, bir daha düşsün diye beklediğimiz o taştı kafamıza kaldırımlarda... kentlerdi, kasabalar, köyler... isim bitki hayvan şehir oynarken bitkisel hayatta bir şehirde isimle hayvan arasında sayıklamaktı adını! insan olmayı üstün bir meziyet sanmaktı arı olamamanın şansızlığıydı belki de, insan olmanın şansı...
aşk; gidemem cennetinden de cehenneminden de... dediğimiz araftı...
Bodrum mavisi çocuk şiirler getirdim sana begonvillerin sardığı küçük beyaz evlerden bir bayram sabahı 'dedeme gösterdim resmini' 'bu daha çocuk ' 'yaşı kaç?' 'bilmem ,hiç sormadım, bence on sekiz' dedi adam... gülüşüm şeker dağıtıyordu çocuklara kadın gülüşüm, görmedi... Bense hiç tanımadan sevmiştim dedeni...
Öyle tek ve özeldin ki... git m e d i m cennetinden de cehenneminden de...
Bodrum mavisi ... İstanbul grisi ... dedim ama; doğuyorum kömür karası... hırçın dalgalarında Karadeniz'in Zonguldak ,mavi siyahı.. hikayemin gizli öznesi ve dolaylı tümleçlerim...
masmavi şiirler getirdim size denizlerimden... okyanus ötesi bakışlar bir de;
hiç bü y ü yemeyen şiirler...
lakin,
ben zaten 'şair 'değil 'şiir 'olmak istiyorum...
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.