Web Zaman Damgası

RABBİME EMANETİZ

Alay ediyorum artık kendimle
Dalga geçiyorum hayatla bile
Kah gülüyorum halime
Kah üzülüyorum kendime
Ama hiç ağlamıyorum bitmişe

Bazen sövüyorum gelmiş geçmişe
Birde çizgi çekiyorum etmişe
Olmadi tesbih çekiyorum meclis'e
Oldu olacak doldu dolacak merakım kalmadı
Çıkarı olmayan işi kalmayan kapımı çalmadı

Aramazsam kimse öldümü diye sormadı
Dost sayanlar bile selam verip almadı
Tükürürüm böyle dostluğun hayatın çarkına
Uyarsan kendini bilmeyen insanın aklına
Hem olursun deli hem dönersin şaşkına
Biri dur.! desin yalvaralım ALLAH aşkına

Bir zamanlar vardı dostu arkadaşı toplu ziyaret
Şimdi selam almak bile çoklu ticaret
İnsan kandırmak övünülecek maharet
Herkeste olması gereken dürüstlük aranılan meziyet

Anlamaya anlatmaya kimsede kalmadi derman
Hırsıza namusuza arsıza hala çıkmadı ferman
İbreti alem için gerek artık yağlı urgan
Sallan ağam sallan sallan paşam sallan

Bismillah nerden çıktı bu şiddet merakı
Korkuyla düzelmez çürüyen insan ahlâkı
Yaşam zor bazen yaşamak zoraki
Bir kendine birde yaradana inanman yeterli
Affet Allah'ım bağışla sen bizi

Biliriz hersey Hakkin adaleti
Karşılıksız bırakmaz RABBiM ihaneti
Bu can bu soluk yaradanımın emaneti
Unutan kullara RABBİME emanetiz

siir ve yorum : Dogan Gün