Web Zaman Damgası

188.TIKANDI BABA .......

Bazı insanlar vardır,doğuştan o kısmetli,
Bazısına vermez Hak,yoktur burda nasibi,
Kimine bol bol verir,şükrünü dener Hak,
Kimine kurban eder,tek bir kuruşu billah.




İşte bu hikayede,geçen böyle bir kul,
Vermemişse Rabbimiz,ne yapabilir bir kul,
Çalışır gündüz gece,uğraşır hep boşuna,
Kimisi çok çalışır,telef olur yangında.




Sultan Mahmud gece,geziyordu mahlede,
Tebdili kıyafette,yanında veziriyle,
Yorgun argın olup,uğradı bir kahveye,
Bir kahve beklediler,sessizce bir köşede.




Duyurmadan kimseye,dinlediler halkını,
Bir bardak su istedi,bir türlü duyurmadı,
İhtiyar bir amcaya,bağırır durur herkes,
Adı Tıkandı olan,amcada bitmiş nefes.




İhtiyar koşturuyor,hemence masalara,
Arada kızıyordu,lakap takan insana,
-Bana adım söyleyin,deyin ki Mehmet amca,
-Geliyorum bekleyin,kahveniz çıktı yola.




Sıra geldi Sultana,köpüklüydü kahveler,
Veziriyle Sultanım,sabırla onu bekler,
Baba- Nedendir sana,Tıkandı Baba derler?
-Senin adın yok mu,niye onu demezler?




Müşteri çok sabırsız,bekliyorlar sırada,
Bitirince işleri,geldi hemen onlara,
-Köyde bir rüya gördüm,olmaz olsun bu rüya,
-Tıkandı Baba diye,lakap taktılar bana.




-Sultan anlat nolur,seni biz dinleyelim,
-Sen ihtiyar bilgesin,bir şeyler belleyelim,
-Sen tecrübeli yaşlı,hayat kokan adamsın,
-Neler gördün yaşadın,kim bilir ne yaşadın.




-Rüyamda bir çeşmede,elimde var bir testi,
-Bekliyorum sırada,saatlerce ben belki,
-Herkesin çeşmesi var,doluyor testileri,
-Benim çeşmem nafile,saatlarce bekledi.





Bu böyle olmaz ki,kurcaladım lüleyi,
Uğraştım saatlerce,gelen su da kesildi,
Çok yoruldum bitkindim,anda çıktı karşıma,
Toz duman içinde,bir dede ak sakalla.




Dedi-Baba uğraşma,senin lülen tıkandı,
-Nasibin bu dünyadan,ondan suyun kalmadı,
-Ne yaparsın burada,dünya hiç gülmez sana,
-Olsa da dünyalığın,olmaz sana bir fayda.




Kimsin sen kimlerdensin,demedi kalktım hemen,
Rüyamı yordumsa da,öğrendim bir bilenden,
-Bu Hızır as. olmalı,göstermiş sana yolu,
-Geleceğin çıkar mı,yaşayan görür onu.



Uyanınca durmadım,anlattım insanlara,
Anlatmaz olsa idim,Tıkandı der halk bana,
O gün bu gün adımı,söylemezler bana,
Rüyam aynıyla oldu,bakarsam hayatıma.




-Sultan olur T.Baba,gitmez hayatın böyle,
-Ramazan geliyor bak,sen bize bir gel hele,
-Sana hergün bir tepsi,verecekler baklava,
-Afiyetle yeyip te,dua etsen onlara.




Tıkandı Baba vardı,her öğleyin konağa,
Verdiler bir tepside,altın renkli baklava,
Bezirgan yahudi var,bekliyordu köşede,
Tıkandı Baba yorgun,etmedi bir endişe.




-Yükün ağır babalık,geliyorsun nereden,
-Baklava almış bir de,öleceksin şekerden,
-Bu kadar baklavayı,yeyip de ne olacak?,
-Bu kadar çoktur size,satsan bana olacak.




Bezirgandı yahudi,aldı güzel tepsiyi,
Hemen çatalı aldı,kaldırdı dilimleri,
Hırsla saldırdı hemen,baklava dilimine,
Temizliyordu bir yandan,altınları diliyle.




Otuz ramazan hergün ,tuzak kurdu yoluna,
Bir bir çaldı altını,acımadı Babaya,
-Getirin dedi Sultan,Tıkandıyı huzura,
Çok zengin olmalıdır,sanıyordu aklınca.




Baktı Tıkandı Baba,aynı hamam aynı tas,
Üst baş düzelmiş ,ama yine fakir yine aç,
-Baba ne yaptın onu,servet verdim ben sana?
-Olacaktın çok zengin,yaşasaydın sarayda.




Anlatınca Babamız,hep olanı biteni,
-Ahrette alsam ondan,güzelce altınları,
Tam çıkarken çağırdı,sana altın vereyim,
-Hazine Odasında,gel onları görelim.




Girdiler Hazineye,Babayı buyur etti,
-Küreği al eline,kısmetin budur dedi,
Heyecanlı ihtiyar,ters tutmuştu küreği,
Küreğinde kalmadı,bir tek altın vallahi.




Sultan hayret etti,olmaz bu kadar da,
-Haydi var git işine,Babam sana müsade,
Tam çıkarken saraydan,Alah hakkı üç dedi,
-Babam bekle birazcık,nasibin vardır dedi.



-Tıkandı Babam varsın,Üsküdar sahiline,
-Yerden bir taş alsın da,atsın onu uzağa,
-Ne kadar olsa senin,burdaki dükkan mallar,
-Emir verdim Kadıya,hemen sana tapular.




Sevindi ihtiyarcık,ağır bir taş yüklendi,
Yüreği dayanmadı,kalbine kriz geldi,
Sultan Mahmud sordular,oradan gelenlere,
Dedi -Sultanım, Baba, öldü şu an camide.



Sultan Mahmud açtı,iki yana elini,
-Vermemişse Mağbudum,ben neyleyim dedi,
Haktandır bütün işler,rızıklar ezeldedir,
İnsanların bazısı,evlat malla denenir.

09.04.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN