Web Zaman Damgası

GİZLİ YARA

Doruğundayken özlem dağının;
bazen toz pembeye dönüşse bulutların rengi
seçilemezmiş ...
meger cezası ne ağırmış bahanesiz sebepsiz sevmelerin

canımdan etmeye bir şiir kala
acizliğe boyun eğdirmedi
onurumun savaşını kazandırdı yokluğun

tam unuttum derken gözlerini
gözdağı verircesine
hep karşıma çıkıyor hayalin
içime çöreklenen zehirli hasretin
sinsi bir yılanken ok olup fırlıyor
yan etkisiyle başa sarılıyor hüzünlü filmim

gecelerin sığınağında sessiz haykırışlarım
kana kadar cana kadar işleyip takatımı kesip
beni bende kaybettiriyor
uğruna onca çektiklerimden sonra
aldırmadan yıkılışlara
yine koşuyor sana ayaklarım

hem düşünüyorum da
yoluna sermişken ömrümü
taşınır ağırlığınca cefası nedir ki
hedefi varsa
yeter ki gözlerin gözlerimi süzsün içten eskisi gibi
af dileyip aşka tövbesini bozabilir kalbim
çünkü sözlerinle açılmış yaraları vardır onun

yara gizli ve derin olunca
meğer iyileşmesi de zor oluyormuş
bunu kimseyle paylaşamadığım
acılarıma zamanın bile hükmedemediğinde
her geçen gün yeniden tazelendiğin de anladım.

Nuran KARACA
29.6 2012.saat 20 48