Web Zaman Damgası

GIZLI YARA

GİZLİ YARA

Doruğundayken özlem dağının;
arada toz pembeye dönüşse de rengi bulutların
seçilemezmiş ...

cezası ağırmış bahanesiz sevmelerin
canıma kıymaya bir şiir kala
acizliğe boyun eğdirmedi
onurumun savaşını kazandırdı yokluğun.

tam unutuyorum derken gözlerini
gözdağı verircesine
hep karşıma çıkıyor hayalin

sinsi bir yılan olup yerinden kımıldıyor
içime çöreklenen zehirli hasretin
yan etkisiyle başa sarılıyor filmim

gecelerin sığınağında sessizce haykırışlarım
kana kadar cana kadar işleyip takatımı kesip
beni bende kaybettiriyor
yoksa sona mı yaklaşıyorum?

uğruna onca çektiklerimden sonra da
aldırmadan yıkılışlara
yine koşuyor sana ayaklarım
hem düşünüyorum da
yoluna sermişken ömrümü
taşınır ağırlığınca cefası nedir ki
hedefi varsa

yeter ki gözlerin bakar olsun eskisi gibi ,
af dileyip aşka tövbesini bozabilir kalbim
çünkü sözlerinle açılmış yaraları vardır onun

yara gizli ve derin olunca
meğer iyileşmesi de zor oluyormuş
bunu kimseyle paylaşamadığım
acılarıma zamanın bile hükmedemediğinde
her geçen gün yeniden tazelendiğin de anladım.

Nuran KARACA
29.6 2012.saat 20 48