"HUZUREVİ HACI AHMET AĞA ....." isimli şiir 9.7.2024 20:34:32 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Yolum düştü bayramda,şehrin Huzurevine, Yaşlıyı ziyaretle duasını almaya, Başladım merdiveni, yavaş yavaş çıkmaya, Yanına vardım onların ,başladım konuşmaya.
Babamın çok yakından, çok sevgili bir dostu, Takdiri ilahi hiç,olmadı kız çocuğu, Ailecek gidilen,kara günlerin dostu, Çok zengin itibarlı,el üstünde tuttuğu.
İşte orda gördümben, Hacı Ahmet Ağayı, Olacak işde değil,hayret o da burda mı? Herkes buraya düşse, ona sıra gelmezdi, Köyde onun kadar hiç, bir kimse sevilmezdi.
Hayret olacak iş mi,olası değil ki bu, Mal,mülkler,evlat,servet vadi dolusu, Demek ki dünya hep fani,sanki çocuk oyunu, Yalan dünyadır sen de, oyalan çok da doğru.
Sordum müdüre ben,Ahmet Ağa değil mi?, Mal mülkü bitmiş hanım,ölünce bize geldi, Devlet koruyacak da,ölmeyecek burada, O azım koca servet,uçup gitmiş sonunda.
Köyde gıbta edilen,hayli zengin adamdı, Tarla takıl traktör,koyun,keçisi vardı. Bir selamla iş olur,yoktu çevrede dengi, Çocukları büyüdü sırasıyla everdi.
Aldım hep oğlanlara, köyden güzel kızları, Taktım gelinlere çok,kat be kat altınları, Tuttum düğünlerde, on çift davul zurnayı, Kırk gün kırk gece köyde, yatırdım konukları.
Takdir birden her şeyler, döndü gitti tersine, Oğullar yoldan çıktı, gitti herkes Mersin'e, Gelin terkedip gitti,bir günde babaevine, Sağlığım çok bozuldu,kalbim çok teklemede.
Torunumla biz baktık, bizim hasta hanıma, İşler bozuldu hep,durdu artık makina, Borçlarımız birikti,banka geldi icraya, Çuvalla para bitti,kurşun at meteliğe.
Hanım öldü sağlığım,çok bozuldu iyice, Dostlarımız sağolsun, getirdi huzurevine, Geldi geçti de bunlar, dönüp baktım geriye, Hata yaptım ben ama,bilmiyorum bir yerde.
Geçti o günler gitti, ayağım bastı yere, Farkında oldum ben de,dünya boşmuş nafile. Gideceğim ben bir gün, on iki metre bezle, Gerçeği ben sonunda, anladım fakirlikle.
Allahım fırsat verdi, yöneltti kendisine, İdrakimi açtı da,kabul etti bendine, Dur dedirtti çok azgın ,kudurmuşken nefsime, Şükrolsun ki ölmeden, gösterdi bak bizlere.
Yoksa ben gidecektim, kabre debdebe şanla, Bir sürü koyun keçi,hesapsız haram malla, Dünya sevgisi dolu,kap kara zalim kalple, Şükrolsun ki Mevlamız, bağladı kendisine.
01.06.2012//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.