Web Zaman Damgası

Ben de İnsandım Azize

Ne çok şey biliyoruz hakkımızda Azize
Yüzün ki benim ülkemdi: dilim dağlarım ve nehirlerim

Bir gün kovuldum gözlerinden
Saçlarının arasına sığındım.
Saçlarını yakmaya geldiler

Gitmek zorunda kaldım.

1)

Yara içindeki ayaklarımı saklardım senden
Bilirdim ki sen öpersen hep yaralarımdan öperdin.

Kızardın hep,
ellerime vururdun,

"kirlisin" derdin, "pasaklım benim"
annem gibiydin.

ama annemden önce dostumdun
ama ondan da önce sen sendin Azize


Amener Rasulu okurlardı bize
Oturur dinlerdik.
Sonra gider karıncaları inlerdik
Unutmadım azize
Kalbimi alıp, ta Allah'a fırlattığımdan beridir
Unutmadım!
Amener Rasulu okurlardı
"Sadakallahulazim" der sararırdık.


"Herkes bir birine acı çekerek gelir" derdin Azize
öğrendim: herkes acı çekerek gelirmiş

alır bir acıyı çeke çeke getirirmiş...

Bir memen benim ağzımda diğer elin kan?
Çözemiyorum, hep aynı rüya...




2)

İnsan olmak nedir Azize?
Bunu senden ayrılınca anladım
İnsan olmak: inleyebilmekmiş bir köpeğin gözlerinde!


"Ağlıyor musun?" diyeceksin
Evet!
Azize dostumdu benim
Bahçemdi.


Şehrim değildi mesela
Kavgam değildi
korkularım hiç değildi
bunca apartman
ve bunca meydan
ve bunca sır hiç değildi.
nasıl küsüp gittiysem artık
nasıl bulaştıysam başka ellere
ve nasıl yapıştıysa yakama birileri
ben de bilmiyorum ki neredeyim kimler leyim?


Bırakın Azizeye gideyim
Bırakın bir kere Azizenin dizlerinde öleyim
siz bilmiyorsunuz
Azize konuşmaz
Azize sormaz
Azize "neredeydin" bile demez
Siz bilmiyorsunuz
Azize çoktan ölmüştür.

Oturmuş cesedinin başında beni bekliyordur
ben gelmeden gömmez bedenini...

Bir savaş meydanı götüreceğim ona göğsüm diye
Bir heba götüreceğim
Bir israf

Azize hep "yaşımız geçti" diyecek
keşke ömrümden versem Azizeye

Gidip borca ömürler alsam onları da versem
Bilsem ki Azize şirin kalacak
Bilsem ki saçları hep uzun...


3)

Bir zindanı da özgürlük diye kesmişler...
İstanbul bir hükümmüş anladım


Hep aynı ağızlar...
Herkes adalet istiyor
herkes mazlum ve herkes haklı
bu nasıl bir cehennem kardeşliği?



Azize bilseydi halimi
"çık gel" derdi
"bırak gel"
Azize bilir dağınık saçlarımı
hiç taramadığımı...
ütüsüz bir gençliği başıma sardığımı...

4)


[ italik ](Azize
Ölüyorum!

Neredesin be!

Çağır beni hemen yanına

Bul beni

Karşılaş benle

Çünkü öleceğim.)
[ /italik ]

O kuşlar
nasıl geçip gittiler içimden
Bunu söylesem sana tutup içindeki kuşları vereceksin biliyorum
Bir kanadım kırık desem tutup kanadını kesip vereceksin biliyorum
Ben bir denizden geçmek için bir denizi içmeye imtihan giydim
Gökyüzünü giyinirken yeryüzünden soyunduğumu söylesem
Biliyorum tenini soyunursun önümde…


5)

Ben sana yalan söylemedim
Ama yalanlar içinde kaldığımı da söylemedim

Ben seni terk etmedim
Ama beni neyin terk ettiğini de sana söylemedim.


Hayır! feryat etmiyorum

Hayır! yardım da istemiyorum

Hayır! elimden de tutma

Öleceğim sadece

Kulağına bir şey söylemem lazım

Kulağına demem lazım ki: “Ben de insandım Azize!"




29 nisan 2012
03:50
Kıztaşı-Fatih
kayıpkenli- Kadir BAL