Web Zaman Damgası

GİDİŞİNDEKİ YÜZÜN

Biliyor musun göçmen kızı
Ne zaman görsem düşümde seni
Utanırım suç işlemiş çocuk misali

Mahcubiyetim niye bilmem ama
Melül-mahzun olurum her uyanışımda

Yani hayra yormaya çalışsa da biçare gönlüm
Uyku girmez bir daha yorgun düşmüş gözüme

Ve asılı kalırken zifiri karanlıklara hasretin
Bilmem kaçıncı kez ağaran pencerelere yüzünü çizerim

Mazin canlanır da gözümde
Ve sen gelirsin aklıma
Hatıraların ,gözlerin gelir
Ve yitik yaşanmışlığım canlanır soluk bir resimde

Meğer ne zor zanaatmış sensizliğe alışmak
Ve ne zor şeymiş zamanı sensiz yaşamak

Sonra hasretin sarar dört bir yanımı
Hasretin ki nakış nakış, ilmik ilmik
Hasretin yüreğime ok
Yüreğimse kalbur misali delik deşik

Üstelik gururum vuslata pranga
Duygularım yaşanmışlığıma yenik

Yalnızlığın yüreğime gardiyan olurken
Dinmez bir türlü gönül sancılarım

Teselli vermez de çeşit çeşit resimlerin
Seni düşünmekten çıldırır yine baş ağrılarım

Yani sözün özü göçmen kızı
İçimde sızı
Yüreğimde yara kaldı gidişinde ki yüzün
Dedim ya, yalanmış meğer
“ unutmayacağım seni..görüşeceğiz..” dediğin sözün

KAŞİF KANİ ERTÜRK