Web Zaman Damgası

Rüzgârsız Dalga

[ italik ]



Dalgaların altında kalmış o rüzgâr,
ki en çok o severdi dalga geçmeyi hayatla
iskambilden fal açar gibi
dağıtırdı o tüm kartlardaki yüzünü

Kimini ters düz ederdi tâbiri,
kimi ise onun düzünü ters ediverirdi
Çünkü alışık değillerdi rüzgâra yürek açmaya
tüm kapılarda eller kapanmışken
açık oynamaya

- E ne diye zorlarsınki usta;
dalga geçmek kolay hayatla
Kolaysa geç hayatı bir çırpıda da
ondan sonra iskambillerini diz rüzgâra

....
Kısa lafın uzunu
dalgaların altında hâlâ o rüzgâr
ki en çok o taşırdı hayatı omuzunda
Hamallık baba mesleği diye
yüklenirdi kime ağır geldiyse dert tasa

Kiminin yükü hafiflerdi onunla tanışınca,
kimi ise soyulmuş omzuna yeni yük bindirirdi
daha ilk selâmda

Çünkü alışık değillerdi hesapsız yardıma
Eş dost arkadan kuyu kazarken,
el uzatan bir yabancıya

- E ne diye yüklenirsin ki sen de usta;
babadan kalma tek mirasını git kendine harca!
Kolaysa taşı küfende ne kadar birikmiş varsa
Elin yarasına el atıp,
çökme bir gün yol ortasında

....
O nasıl bir dalgaymış ki
bırakmamış yakasını rüzgârın...
Yine de pes etmemiş bizimki ,
hey gidi anam yaşasaydı da
görseydi ondaki azmi
Yufkasına dolanan oklava misâli
nasıl da fırtınalarla dans ettiğini

Kiminin gözü korkmuş pirenin devlerle harbinden
kimi dalga geçmiş,
'ne olur ki pirenin edeceğinden'

Çünkü görmeye alışkın değillermiş
geçmeden dalgayı altına alabileni

- E sen de bizim gibi
ayağını yorganına göre uzatsana usta;
yoksa bir pire için yorganı yakacak deli
fazlasıyla taşıyor dünyada


....
Ve sonunda dalga durulmuş...
Hem rüzgâr olmadan dalga mı olurmuş
...artık rüzgârsızsın dalga!...
Kendi yaptığını bozmak zor elbette ,
ama asıl onunla savaşmak zor gelirmiş
kul dediğinin bileğine
KULLUK ile KÜL olmak arası
iki nokta fark biçtirene
isyana düşmekten kaçmak var bir de işin içinde
Zor ki ne zor
öyle zorlar var ki
o zordan da zor!...

- E sen de esmeseydin de
dalgalanmasaydı denizler be usta,
diyenlere;

-Yaşamasaydın ölmezdin ,
ölmeseydin yaşardın ,
yaşasan nefes alırdın,
nefes alsan dalgalanırdın,
dalgalanınca rüzgârı altına mı alırdın
bağrına mı basardın? derdim ...

Eserdim ,
söverdim,
söylenirdim,
içlenirdim,
geçip gidemezdim...
dalgalandıkça dertlenirdim...

O Rüzgâr ki
bir yerlere sinmeden demi
hiç esip geçer mi?


Mavi Sürgün Gülşen