Web Zaman Damgası

N'OLUR YARDIM ET ANNEM

Yüreği yorsa da istenen fiyat
Ne acı sonsuzdur ne dert ne keder
Varsın bıçağını bilesin hayat
Tevekkül korkuyu bertaraf eder!

***

DOSTUM

Edebi ruhuma şiar edindim
Kem kelam dilime zül olur dostum
Gönül otağını diyar edindim
Elimde tuttuğum gül olur dostum

Yüzümüz gülmezdi şayet kin gütsek
Dostumuz kalmazdı geleni itsek
İstemeden dahi gönül incitsek
Sînemiz kavrulur kül olur dostum


Her yöntemi denedim; insanlar ayıkmıyor
Gözler öfke kusmaktan, dil kem sözden bıkmıyor
Yedi milyar içinden bir Mevlâna çıkmıyor
Eşref-i Mahluk denen, yürüyen ceset Anne.

Öyle zor ki sökmesi, kök salmış kalplerde kin
Cenderede gibiyim; kim etsin beni teskin?
Kaşlar kötü çatılmış, bakışlar hayli keskin
Bir Allah'ın selâmı, dile eziyet Anne.

Gittiğin günden beri nefes almak yük oldu
Tükendim, bittim, inan! Hayallerim yok oldu
Düz sandığım yollarda çelme takan çok oldu
Düşmeyi biliyorum; kalkmayı öğret Anne.

Her geçen gün soldukça ardındaki izlerin
Çıkışı daha da zor girdiğim dehlizlerin
Nerde okşayan elin, huzur veren dizlerin?
Sensiz bu hayat bana ebedî gurbet Anne.
Buz kesti gülüşlerim; n'olur yardım et Anne.

Mecit Aktürk