Web Zaman Damgası

Gelin Kaynana Atışması

Kaynana:
Ah benım gafil oğlum, cahil mi zandi bizi?
Tahsilli gelin diya, geturdi şeher kızi
Bezanıp boyanmasi, bulur sekiz otuzi
Ağsani kibar ama, ağartti saçlarımi.

Gelin;
Zaten gözden düşmüşüm, odama çıkıyorum
Kusurum kaçtır diye, aynaya bakıyorum.
Sevabım günahımla kendimi okuyorum
Ah benim naçar başım, harcadı gençliğimi.

Kaynana:
Kızlarımdan seçmazdım, degişdi huyun suyun
Meğmur olacam diya, işdan-gucdan savudun.
Na başşımi ağliyem, perişan, mucrim oldum
Ayranın eşgimiyer, topliyamam bu nazi.

Gelin:
Hamarat gelin diye, gezip övünüyorsun
Hayaller aleminde güya dövünüyorsun.
İş vakti sancı, telaş; sekiz doğuruyorsun
Naturan ömre zarar, çekemem bu marazı.

Kaynana:
Omuzundan oğşarım, elıma ağır dersin
Burma bilezuklara, egri pağırdur dersin.
Her lafi eşitmiyer, oğluma sağır dersin
Ağa toruni diya, çoğ olur yalvarani.

Gelin:
Saçım boyalı diye, köyün volesi miyim?
Elin öksüzü diye, hanın kölesi miyim?
Kırkın kurrası değil, Ferhat'ın körpesiyim
El, ayak öpmesem de, çekersin vebalımı.

Kaynana:
Bu kara leçeginan, tarlayi akoz ettım
Yetim morbetlarımi beyudup baş-goz ettım.
Yalağuzluktan yana az degil şikayetım
Yastuğuma işladım, Ferhat'ın portresıni.

Gelin:
Tescilli öğütlere nasıl kulak asmadım?
Muğlak emarelerle halden anlayamadım.
Zira kaynana değil, maşalı zalim sandım
Nasırlı ellerinin yakmam mı kınasını?

Kaynana:
Demin keder faslında, şimdi da hoş fenayım
Cennet bulbuli misın, yoğsa ruyada miyım?
Meramumi sormişdi, kapiyi araladım
Hislarımi oğşayıp, yanağımdan dişladi.

Gelin:
İkrar çoktan verilmiş, ırgatlık düştü başa
Çalıp söyleyeceğim, cümle alem kınasa.
Çok ettin, az eyledin, kırk düşün bir kıyasla
El işin bol nakışlı, dil işin cinaslı mı?

Kaynana:
Gonlum gogarçin gibi, şen olsun evun barğın
Sirami savmişımdur, boş kalmasın kucağın.
Hayata şevkat ile, şevkle sarılacağım
Eli maşaliların devri kapanmadi mi?

Not: Şiirdeki kaynanaya ait içerikler, Artvin ağzıyla yazılmıştır.

Ömer Çelik