Web Zaman Damgası

İŞ BÖLÜMÜ (NASRETTİN HOCA) "Manzum hikaye"

Girdi hızla içeri,
Telaş içinde biri.
Gördü korktu Hoca’yı,
Çekildi hemen geri.
Kavuk vardı Hoca’da,
Ak sakala karışmış,
Oturmuştu üstüne
Cübbe biraz buruşmuş.
Gözlüğün üzerinden;
Baktı gelen adama
- Desdur yok mu köftehor
Nasıl girdin odama?
- Af buyurun bendeniz
Bir elçiyim sadece,
Timurlenk köye gelir
Haber aldık dün gece.
Dedi muhtar ihtiyar,
Hoca’ya tez duyurun;
İşte heyet kararı
Şu yazıyı buyurun.
Hoca aldı yazıyı,
Şöyle süzdü derinden,
Sıvazladı sakalı;
Kımıldadı yerinden.
- Vay utanmaz Timurlenk,
Kasıp kavurdu gene,
İş değişik bu sefer,
İstersen gel de dene.
Bana derler Nasrettin
Hemen çıkmalıyım yola;
Almalıyım bir, iki
Açıkgözlerden molla.
Önce sarık sarındı,
Cübbeyi değiştirdi;
Tekrarladı planı
İyice pekiştirdi.
Mırıldandı kızarak:
-Bak şu densiz işine,
Aldı mollalarını
Gitti köy girişine.
İki molla sağında,
İkisi solundaydı
Gülümsedi Nasrettin,
İşler pek yolundaydı.
Öncü atlı göründü,
Çok geçmeden aradan;
Hoca geçti önüne
-Geçemezsin buradan!
Öncü atlı çok sakin
Hafifçe gülümsedi;
İndi hemen atından,
-Sen ne diyorsun dedi.
Sürdürdü konuşmayı
-Susadın mı kanına?
Sana kızamıyorum,
Hürmeten sakalına;
Be ihtiyar kimsin sen?
Acı sana canına,
Kimdir şu çocuklar da
Dizilmişler yanına?
Hoca,şöyle sarığı
Düzeltip ilerledi;
-Bu çocuklar melekler,
Ben de Tanrıyım dedi.
Atlı çekildi geri,
Tanrıdır bu çarpar diye;
Atladı asker ata,
Döndü hemen geriye.
Tepeyi çabuk açtı,
Haber Şaha ulaştı.
Celallendi Timurlenk,
-Bu nasıl iştir böyle?
Ben hiç Tanrı görmedim;
Tanrı nasıldır söyle!
Asker büktü boynunu
-Ak sakalı cübbesi;
Konuştu bile Şahım,
Vardı tatlı bir sesi.
Daha da merak sardı
Timurlenk atı sürdü,
Ak sakallı bir hoca;
Dörtte mollayı gördü.
-Sen misin Tanrı hoca?
Göster bana mucize,
Makul bir sebep söyle,
Girmem hiç köyünüze.
-Dedim ya ben Tanrıyım,
Yerle yeksan ederim,
Çarparım hepinizi
Bini doksan ederim!
-Mademki Tanrısın sen;
Aç gözünü amanın.
-Yetki bende değildir,
Tanrısı var semanın.
Yeryüzü Tanrısıyım,
Karışmam gökyüzüne.
Gönlü olursa bakar;
Kör askerin gözüne.
Aramızda işleri
Adaletle üleştik,
Şaşırma hiç Timurlenk
Gökyüzüyle kardeştik.
Timurlenk’in kafası
Karıştı ürpererek;
-Pek aklım almadı ya;
Ya Tanrıysa diyerek,
Dokunmadı bu köye
Hikayemiz böyle ya!
Köylü parmak ısırdı
Hep Nasrettin Hoca’ya

Süleyman ÜSTÜN