Web Zaman Damgası

ÜSKÜDAR İSKELESİNDE MENDİL SATAN ÇOCUK

on birinde var yok
yaşıtları okula giderken
onun elinde mendil
bakışları İstanbul kadar soğuk
ayakları buz kesmiş
besbelli tuttuğu mendil ısıtıyor ellerini
üsküdar iskelesini mekan tutmuş
yıllardır alın teriyle mendil satmış da
gururuna yedirip
allah rızası için hiç mendil açmamış

akşama evine götüreceği ekmekle
yarım kilo peyniri düşünüyor
sucuğu resimlerde
pastırmayı vitrinlerde görmüş de
bir kerecik olsun tadına bakamamış
bir keresinde tükürük köftesi almış
boğazına düğümlenmiş de yiyememiş
kardeşlerim açken, ben tok olamam diye
etin tadını unutmuş yıllardır
çayın da

çay karası gözlerinde nem var şimdi
isyan var, haykırış var
allah’a hem şükür, hem yakarış var
koca kurban bayramı geçmiş de
bir Allah’ın kulu
allah rızası için et vermemiş
öyleyse, kimin için kesilmiş bu kurban
bilen yok

evde kötürüm babası
üçü kız, ikisi oğlan
toplam yedi horanta
anaları terk edip gitmiş yıllar önce
izini bilen yok
ortada kurulu şeytan sobası
içinde kömür yok
yer sofrasında dünden kalan ekmek kırıntıları
yanında boş bir tabak
içinde aş yok
çocuklar aynı yatakta
iki büklüm
ürkek, tedirgin
kabuklarından yeni çıkmış yavru güvercinler misali
birbirlerine sokulmuşlar
nefesleri de olmasa
ısınamayacaklar yavrucaklar
küçük olanı zatürre olmuş çoktan
ha bugün ha yarın gidici
ortancası kabakulak
onun da yakındır eceli

kötürüm babanın ağzında
bir sigara izmariti
çabuk bitmesin diye
aynı sigarayı söndürüp söndürüp
dördüncü kez yakış
“Yokluğun gözü kör olsun”
“Canımı al artık “ diye
allah’a, bilmem bu kaçıncı yakarış
bu kaçıncı küfür sallayış ortaya
bu kaçıncı kahrediş
baba bitkin, baba perişan
kardeşler sefil
kardeşler hasta

kader utanmasın artık
kaderin utandığı kredi çoktan doldu
yüzde doksandokuz virgül bilmem kaçı
müslüman olan inançlı
halkım utansın
utanmaya yüzümüz kaldıysa
sizler utanın, ben utanayım

üsküdar İskelesine yolunuz düşerse bir gün
bir mendil de siz alın
alın ki, kardeşler kurtulsun
canlar kurtulsun, hayatlar kurtulsun
geç kalmadıysak

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)


Şiirin Hikayesi : Bu şiirin hikayesini işine gelmeyen okumasın!
Allah rızası için kurban bayramlarında kesmiş olduğunuz kurbanlardan şimdiye kadar kaç fakiri doyurdunuz. Kaç fakire et verdiniz? Şimdi yüzleşme vakti. Köpek payı ayırır gibi, etin yağlı ve kemikli taraflarını vermediniz mi komşulara. Yüzleşin kendinizle. Sözüm meclisten içeri! Allah rızası için kaç fakir sebeplendi kesmiş olduğunuz kurbanlardan. Şimdi düşünme vakti. Bir bayram daha yaklaşıyor. Hiç olmazsa bu bayram kendinizle yüzleşin ve fakiri, fukarayı düşünün! Kendinizi değil!