Web Zaman Damgası

ÜSKÜDAR İSKELESİNDE MENDİL SATAN ÇOCUK

On birinde var yok.
Yaşıtları okula giderken,
Onun elinde mendil.
Bakışları İstanbul kadar soğuk.
Ayakları buz kesmiş.
Besbelli tuttuğu mendil ısıtıyor ellerini.
Üsküdar iskelesini mekan tutmuş.
Yıllardır alın teriyle mendil satmış da,
Gururuna yedirip,
Allah rızası için hiç mendil açmamış.

Akşama evine götüreceği ekmekle,
Yarım kilo peyniri düşünüyor.
Sucuğu resimlerde,
Pastırmayı vitrinlerde görmüş de,
Bir kerecik olsun tadına bakamamış.
Bir keresinde tükürük köftesi almış,
Boğazına düğümlenmiş de yiyememiş.
Kardeşlerim açken, ben tok olamam diye.
Etin tadını unutmuş yıllardır.
Çayın da.

Çay karası gözlerinde nem var şimdi.
İsyan var, haykırış var.
Allah’a hem şükür, hem yakarış var.
Koca kurban bayramı geçmiş de,
Bir Allah’ın kulu
Allah rızası için et vermemiş.
Öyleyse, kimin için kesilmiş bu kurban.
Bilen yok.

Evde kötürüm babası,
Üçü kız, ikisi oğlan.
Toplam yedi horanta.
Anaları terk edip gitmiş yıllar önce.
İzini bilen yok.
Ortada kurulu şeytan sobası,
İçinde kömür yok.
Yer sofrasında dünden kalan ekmek kırıntıları
Yanında boş bir tabak,
İçinde aş yok.
Çocuklar aynı yatakta,
İki büklüm,
Ürkek, tedirgin.
Kabuğundan yeni çıkmış yavru güvercin misali,
Birbirlerine sokulmuşlar.
Nefesleri de olmasa,
Isınamayacaklar yavrucaklar.
Küçük olanı zatürre olmuş çoktan.
Ha bugün ha yarın gidici.
Ortancası kabakulak,
Onun da yakındır eceli.

Kötürüm babanın ağzında
Bir sigara izmariti,
Çabuk bitmesin diye,
Aynı sigarayı söndürüp söndürüp
Dördüncü kez yakış.
“Yokluğun gözü kör olsun”
“Canımı al artık “ diye,
Allah’a, bilmem bu kaçıncı yakarış.
Bu kaçıncı küfür sallayış ortaya,
Bu kaçıncı kahrediş.
Baba bitkin, baba perişan.
Kardeşler sefil.
Kardeşler hasta,

Kader utanmasın artık..
Kaderin utandığı kredi çoktan doldu.
Yüzde doksandokuz virgül bilmem kaçı
Müslüman (?) olan inançlı
Halkım utansın.
Utanmaya yüzümüz kaldıysa,
Sizler utanın, ben utanayım.

Üsküdar İskelesine yolunuz düşerse bir gün,
Bir mendil de siz alın.
Alın ki, kardeşler kurtulsun.
Canlar kurtulsun, hayatlar kurtulsun
Geç kalmadıysak…

Vecdi Murat SOYDAN


Şiirin Hikayesi

Bu şiirin hikayesini işine gelmeyen okumasın!


Allah rızası için kurban bayramlarında kesmiş olduğunuz kurbanlardan şimdiye kadar kaç fakiri doyurdunuz. Kaç fakire et verdiniz? Şimdi yüzleşme vakti... Köpek payı ayırır gibi, etin yağlı ve kemikli taraflarını vermediniz mi komşulara. Yüzleşin kendinizle. Sözüm meclisten içeri! Allah rızası için kaç fakir sebeplendi kesmiş olduğunuz kurbanlardan. Şimdi düşünme vakti. Bir bayram daha yaklaşıyor. Hiç olmazsa bu bayram kendinizle yüzleşin ve fakiri, fukarayı düşünün! Kendinizi değil...

Not : Gerçekten, Allah rızası için kurban kesenleri hariç tutarım.