"Dönmüyor Anne" isimli şiir 8.6.2022 15:47:10 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
DÖNMÜYOR ANNE (450) Mezarlıkta ağlayan, bir güzel görürsen O bel ki de benim için, ağlıyor anne Öyle sana doyamadan, ölürüm desem Bana hakkını helal et, dönemem anne
Daha küçük iken, nasıl verdin toprağa Tabut içinde vücudum, olmuş kapkara Beyaz kefenimi açıp, bana baksana Sen hiç ağlama, ölüler dönmüyor anne
Giden gitti, yollarıma bakıp ağlama Biliyorsun ki ölüler, dönmüyor anne Mezarıma dikeceğin, karanfil olsun Belki gelipte başım da,sularsın anne
Mezarımın başına, çiçekler dikilsin Ecel geldi giderim, bu dünya yıkılsın Geceleri başucuma, mumlar yakılsın Oraları çok karanlık, korkarım anne
Adım Midayettir benim, yatarım han da Bir umut var ise de, o çıkmayan can da Adımız kalsa da anam, yalan dünya da Gidenlere bak, hiç geri, dönmüyor anne Ocak 2001 Midayet Kara
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.