Web Zaman Damgası

ıssız resital

Umut ayaklanırken onarılmayı bekleyen göçtüm
yalnızlığım sessizliği bozarken
belkide onlarca kadın arasından ayıklanmıştım alnına
güneşi öpüp yüreğime koyduğum türküsün dilimde
nereye gitsen gölgeyim
nereye gitsem kanatlanan kuş göğüne


sedire uzanmış saatlerimi ölümle kuşatma



bilesin
oynak kalabalığın iri gözlerine kök salmayacağım
bilesin
bütün kadınlar ısıtır avuçları
keskin bir bıçağım yok ağzımda benim
sesine yerleştiğimden beri güzelim
koynumda yırtığı olmayan yıldız taşırım
vakitsiz başlayan kederin yüzüne su verdim
çünkü güldü gözyaşlarımla suladım
biliyorum
aynada tüfeği üşüyor adamın
başında sevmek telaşı



şeytana sürtünen cehennem deli deli bakarken



zamansız bastıran kentlerden sapsarı feryad aktı
işkencesine çeken bir bulut
nöbete durdu üzerimizde
ve sonra kıvırıp ıslığını savuştu.
ayaza tuttum çirkin parçaları


hadi gel sevgili
beyaz soframda eteğimi rüzgarınla uçur


düşlerinin kanından kalkayım ayağa



yalnız sende tadarken utancımı
daha kaybedilmemiş sabahın körüne
ansızın gel.
aklının intiharında gökyüzünüm
ağzında doğmayan çocuğum çisem esniyor
bak gamzeleri yanağında beliren şafak
şafaklarımı ağlatma tezkeresini beklerken gelmeler
şu belalı kışlamda seni düşünmemek elde değil
beni duyuyor musun
ihbar et karanlığı
umut kusacağım kırmızılaşan yüzüne
çakal bir mevsimin ihtimallerinde
voltadayım
doksandokuzluk sabır ellerimde
böyle çekilir dert

ki,
her vuruşta sancı damarlarıma atkı giydiriyor
ve resimler çiziyor
sessiz bir infialin gölgelerinde
mutlak aşmalıyım uçurum duvarları
bir yanı gelincik tarlası dağlar gibi
zirvelerine koşmalıyım


azade bir esaretin adımları mıhlanmalı



büyümeli tacize uğramadan yalınayak baharlar
kefenlenmiş sokaklarda yetişmeli saksıda çiçekler
yeşilini alıp gözlerime sürme diye sürmeliyim
sabrın sınırında daralsın acı



güne cinayetsiz düşündüğüm ilhamın aydınlığına kuracağım aklımı
sıcak sakla hayallerimi gecelerine
gebeyim düşerken ölümlerden ilkyazlarına
çağır beni bağrına gün gecikmiş olmadan
muştulu doğumlar uçurayım yangınına.
güneşi ger pencerene
altın saçlı masallar anlatsın
diye…


umut ellerimizden çekilip alındığında
suskun bir şiire gömeceğim kendimi

‘yemin olsun’