Web Zaman Damgası

MAVİŞ'E HİTABEN…

Yolumuz uzun, vaktimiz dar
Sevdalar bir uçurum, bir tipi, bir fırtına, bir kar
Amma zaten hayat bir muamma
Gel ey dost şu yaralari, bir ben sarayim bir de sen sar…

Oturdum dediğin gibi masanın bir ucuna
Bilmeden girmişim hayallerinin arasına
Üzüldüm bir yerde dost
Çünkü ben hayallerimi de kaybetmişim geçtiğim yollarda
Ve sevindim senin adına
Yalnızlığında da olsa hayallerin yanında…

Nereye bastığını kim bilebilir ki hayat yolunda
Dehlizler var herkesin sağında, solunda
Ağır aksak sonuna doğru yürürken hayatı
Yoksa bir baş omuzunda
Ve yoksa kimse girecek koluna
İşte o zaman ister istemez tükenir insanda
Yalnizliginda…

Acıyı tatmak zorundadır çocuklarda
Onlarda büyüyecek ve kirlenecek dünyaları
Bizimdi kirlettiğimiz dünyalarımız
Oyunun kuralı bu ne yapsak çaresiziz…

Melekler var mı bilmem
Ama bence meleği de şeytanı da
İnsanlarda aramalı
Aranacaksa eğer bir yerlerde
Hem melek hem de şeytan
İçimizde olmali…

Herkes hayatından şikayet ediyor
Hayat zaten ateşten bir gömlek
Benimkiyse bazen üstüme bol geliyor
Ey dost içkim tükenmek üzere… sigaram bitiyor…

Çimenleri seversin, yıldızlara özlemin var
Ve bilirsin ki hepimiz ayni mayadan yoğrulmuşuz
Ve unutma ki yıldızda sensin çimende
Gemide sensin denizde
Kaptanda sensin dümende…

Ey dost sigaram bitti, içkim tükendi…
Lakin hayat devam etmekte…
Sen hayallerini giyin yine üzerine
Ve sıkı sıkı saril onlara sakın birakma
Kapat gözlerini, üşütme hayallerini
Ek umutlarını yine gönül bahçene
Ve uzat ellerini geleceğine...

Yolumuz uzun, vaktimiz daralmakta...
Bir daha görüsene/yazisana dek,
kal saglicakla…

Offenburg 10. Haziran 2007