Web Zaman Damgası

KENDİMDEN BİLİYORUM

Kendimden biliyorum
Sizi de terk ederler bir gün
Teselliyi kadehlerde ararsınız
Sizi de yalnız bırakırlar bu kentte
Bu kentte yalnız kalırsınız
Her akşam adı hasret
Bir yangın tutuşur yüreğinizde
Hangi umuda uzansanız elinizde kalan
Hüzünler biriktirmiş kalbinizdir sadece
Karanlık izbe sokaklarda yürürsünüz gece yarıları
İster istemez yalnızlık girer kolunuza
Bir şarkı tutturursunuz belli belirsiz
Zamanı kurşun gibi eritmek istersiniz…

Kendimden biliyorum
Ağlarsanız kan, kanarsanız ölüm olur o kent
Kirli kara bir nehirdir yalnızlık
Akar durur yüreğinizin orta yerine
Bir şafak taşa tutulur her sabah
Her akşam bir şiir sarhoş çırılçıplak gezer
Sevişmeleri yarım kalır İzmir’in…

Kendimden biliyorum
Kırık bir aşktan kırık dökük anılar kalır geriye
Ve kaçak sevişmeler
Şiirler şarkılar avutmaz sizi
Ay düşer düşünüzdeki denize
Rengi bayatlar mavinin
Diplerinde anaforların bir deli yakamoz sızlar…

Kendimden biliyorum
Sizde alışırsınız zamanla yalnızlığa
Alışırsınız yalnız gecelerin yağlı karanlığına
Hayır mı diyorsunuz
Kendimden biliyorum neden anlamıyorsunuz…