Web Zaman Damgası

Ay Balam

Ağlamak sana mahsus ne güzel bir meziyet…
Silinmesin gözyaşın, yanağında kurusun.
Bakışların nefsime ne büyük bir eziyet,
Seni kulları değil, Yüce Rabbim korusun.

Gamzeler yanağında, bir kuş yuvası gibi
Gülüşün; baharlarda, gençlik sevdası gibi
Nefesin; seher vakti, bir gül kokusu gibi
Değmeyin, duygularım her bir yanı bürüsün

Ay balam, gökyüzünde, yıldızları sayarım.
Gözlerinin rengiyle; tüm âlemi boyarım.
Çektiğin ızdırabı; ta derinden duyarım.
Bırak sevgin içimden, şaha kalksın yürüsün.

Gözlerini çevirme, yüzün dönsün yüzüme,
Ömrüme ömür katar, bir yatsaydın dizime.
Gülüşün rüzgârımdır, bağrımdaki közüme,
Güneş gibi, su gibi, hem berrak hem durusun.

Büyüsen de yüreğin, sevgi ile örülsün.
İnsanlığın, ahlakın tüm dünyadan görülsün.
Seni duyan yürekler, ölüyse de dirilsin.
Yaşamamın gayesi sen benzersiz birisin.
(8/2009/Konya)