Web Zaman Damgası

UMUT SOKAK NO ELLİ BEŞ

Umut sokak no elli beş
Aşkın parladığı adres
Teras da ki küçük oda
Duvarlar bulut karası
Pencere kurşun yarası
Barut yakar genizi
Bir volkan patlaması
Bir değişim, çeşitleme
Ergimenin son noktasında
Bir meltem okşar denizi

Umut sokak no elli beş
Boğaza bakar pencere
Perdeler yarım örtük
Kurşun yemiş camlar kırık
Yıldızları sağdığım gece
Akşama dolanmış saçların
Saçların kızıl bilmece
Süzüldü eros ışıkla
Yürek kendini yakar
Bir aşk doğmuş ki külünden
Gözler çaresiz bakar

Umut sokak no elli beş
Radyoyla ses şiirle nefes
Tek ses tek nefes oldum seninle
Bir gün gibi geçti bir yıl
Sonrası,
Sonrası kara eylül
Yer gök ağlamakta bedbahtlığıma
Dağlar taşlar eridi bir bir
Bir sen dayandın bir sen direndin
Yürekten gelen ahıma

Umut sokak no elli beş
Bu sokağa doğmaz güneş
Adressiz zarflar verdim postaya
Gün gelir kapını çalar diye
İçinde, neler yazılı bilmem
Ruhumda bitmez vesvese
Seslenme ardımdan boş yere
Bir daha gelmem bu adrese

29.07.2009/Samsun

İbrahim COŞAR