Kadın asaletti...duygularında samimiydi
Azla yetinen....çoğa şükredip ,dağıtandı
Çekici kadın vardı gözleri teni manolya
Aşk kokardı
Atatürk'ün cumhuriyet kadını okumuş
Kültürlüydü
Birkaç dil bilir...konuşması kibar ve saygılıydı
Her güzel kadın giyimiyle, konuşmasıyla
Abartısız..
Göz doldurur ve de çekiciydi...kadın
Takılarıyla
Erkeklerin kravatı ,şapkası , ceketi
Kol düğmeleri vardı
Ceylan gözleri sadakat ile bakardı
Kadının çirkini de mert ve yiğitti
Ahlaksız erkekleri sopayla kovalardı
Seviyorsa...eşinin arkasında dururdu
Kadın gibi severdi...amasız , fakatsız
Bir bakışta eşler anlaşırdı konuşmadan
Kadınlarda nezaket , incelik vardı...
Erkeğini el üstünde tutardı
Erkek kadının ismini zamanla unutur
Sevgilim , hayatım, can yoldaşım, aşkım derdi .
Sevgi saygıda kusur etmezdi şiirler yazılırdı
Oysaki... kadınlar kalpleriyle sevmek yerine
Bedenlerini , yüzlerini süslerken
Bıçak altında medyatik oluyorlar
Sadelik kadının elbisesinden ,
Gözlerinden okunurdu
Güzellikte yarış masumiyeti yok eder
Sadelik ayıp oldu bu zamanda
Saf temiz duygularla alay ediliyor
Aptal diye
Eskiden kadın eşine , çocuğuna , aşına bakar
Bir kaç komşuya pişen yemekten dağıtılırdı
Sofrada herkes şükrederdi...yerken , içerken
Kadın asaletini yüreğinde yaşatır, kıskanmazdı
Ne filtre uygular , nede yapmacığa soyunurdu
Gerçek güzellik , kaş-göz föndötende değil
Ne marka gözlüğünde ne de taşıdığı çantasında
Her kadın bir gülün fidanı gibiydi başı dik şapkasıyla ...
Bütün mankenlere taş çıkartırdı asaletle yürürken....!

MİTOLOJİK ŞİİR.....TARİHTEN KALAN .