Kul hakkı yiyene selam vermezdi
Yiyeni lügattan sildi desinler
Hâşaa! kaderine gûman gelmezdi
Ne gelirse Haktan bildi desinler.

Senin benim gibi o da insandı
Naçiz bir bedende soluyan candı
Şu yalan dünyanın zûlmüne bandı
Hem öksüz,hem yetim ,kaldı desinler.

Eskimiş közleri tek tek deşerdi
Kendinde kavrulur , kendi pişerdi.
Sabrının bendinden bazen taşardı
Saman alevinde küldü desinler.

Doğru söylediği yerden kovuldu
Koğu, hafta yedi, baştan savıldı
Kaya kovuğundan çıktı sayıldı
Muhâcir gezmekten yıldı desinler.

İki kızı, bir de oğlu var idi
Kimsesi Allah'ı bir de yâr idi
Bir yarayı sarsa o gün kâr idi
Garibin gönlü de,Göldü desinler.

Annesi solunu ezen ağrıydı
Babası gâvurda gurbet bağrıydı
Tek kardaşı sanki emmi oğluydu
Kederden nasibin aldı desinler.

Mest olduğu kelâm tatlı dilimiş
Merdin kapısında köle, kulumuş
Bizden biriymişte,bize elimiş
Kim bilir nereden geldi desinler.

Bilmedik ehil mi? yoksa deli mi?
Küllükte büyümüş soyu belli mi?
Dikenli gonca mı? Köksüz çalı mı?
Sonradan uzayan daldı desinler.

Gelip gitmese de, Köyün erildi
Memlekete aşık mecnun biriydi
Yediği, içtiği emek teriydi
Alnının akıyla, öldü desinler.