Sahte Müminler

Gün batınca hatırlanır, vicdanın sesi,
Gün doğunca kaybolur, merhamet gölgesi.
Bir cuma selamıyla, her gün örter yemini,
Ne kendini tanır o, ne de Rabbinin izini—

Sözlerinde ayet var, hâlinde hesap yoktur,
Kalbiyle değil, gözüyle ölçer; ne saf, ne çoktur.
Secdede değil, selfie'de bulur teselliyi,
Yüzü kıbleye döndürür, kalbi döndürmezler.
İçine sığmaz hakikat, sahte müminler.

İnancı vitrin olmuş, tevazu reklâm gibi,
Bir elinde tesbih var, öbüründe kin diri.
Merhamet hatırlanır, paylaşım yaparken,
Ama öksüz yetim yanından geçmezler.
Yarayı bilmez ki sarmaz, sahte müminler.

Sadece cuma değil, ömür bir imtihandır,
Takva, giyilip çıkarılan bir mintan mıdır?
Kalpte gizli sabır gerek, yolda sadakat;
Haftada bir gittiğin cumada yoktur mükâfat.

Ey hakikatin eri, sözüm sana değil,
Sitemim gösterişe, kalbi kararmış dile.
Yol uzun, yük ağır; dürüstlük bir erdemdir,
Dua ederim: İçimiz dışımıza benzesin.
Gölge düşmesin üzerimize— gerçek müminler gelsin.