"SEN VE HAYALİN KARŞIMDA" isimli şiir 15.12.2024 16:32:21 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Buz tutan bir gurbet akşamı Ufukta ışıklar sönmeye yakın Çaresiz balıklar Duygusuz aç avcıların oltasında korkulu Ve ben düşünüyorum, düşünüyorum da Neden ellerim karınca karınca Tutmuyor bardağımı , üşüyor çayım
Yitik hayallerimi arıyorum, ne zaman Ne zamandı ayrıldık ?pembe umutlarımdan Uzakta bir trenin veda ışıkları Göz kırpıyor yine yalnızlığıma O gözler, gözlerime mermi mermi batıyor Ayrılığın şarkıları çınlıyor kulaklarımda Ve, ağlarım ağlarım doyasıya
Turkuvaz akşamlara yaslıyorum Frankfurt ışıklar içinde, gökleri renk renk Ateş böceklerine sesleniyor duygularım Ses vermesemde yanıp sönmelerine İçimden maziye sesleniyor çocukluğum Bir yalnızlar rıhtımında baş başa hayallerimle Bu yürek yangın yeri, alevlerinde tutuşan Gençliğimin seslenen sesi
Karlı bir gurbet akşamı Neden yoksun yanımda Gözlerini gözlerime şarkı yaptığım Bu gece alev alev şiirlerin yandı içimde Eski bir şarkının mutlu sesinde Unutmuşum kendimi, adımı ve koştuğum sokağımı Orada uzak bir kentin kıyısında O kent Frankfurt Bilmediğim kuşların ötüşünde, seni anlatırdım Onlar bilirdi seni, hüznüme ortak Ötüşürdük birlikte
Unutamadığım sokaklarına kar yağıyor Yine şu unutamadığım ışıklı kentimin Ben yalnız hatıralarımla baş başa Bir de hayallerini bırakıyorum Elimdeki buğusu tüten çayıma
Bahar hiç gelmedi Biliyor musun Frankfurt'a İçim hep üşüdü yokluğunla Her köşe başını çıkışımda Belki seni karşımda bulurum diye Umutla koştum sabah - akşam Ama yoktun Hatıramda, hayalimde, ellerin hep elimde Bendeki iç masalımın bahçelerinde
Oysa bir kez daha üşüdüm Karlı sokaklarında gurbetin Bazen sevdiğim, bazen usandığım gurbette Güçlü değildim ; dayanamadım yalnızlığımın şiirlerine Nedenini soruyorum Varoluşun , en büyük varlığına Hüzün sırtını dayamışken gurbetin duvarlarına Ses vermiyor sorularıma... o en güçlü varlık !
Şimdi yağmur yağıyordur O uzak kente, sağım sağnaklar Ve ben, camın önünde Geçip giden zamana ağlarım Şimdi çiçek açıyordur o kentte Ve ben, tanımadığım kuşlarla İçten içe hüznüme dalıyorum
Günay Koçak
15. 12. 2024
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.