Web Zaman Damgası

yüzüncü şiyirim anne

aynı cümlenin içinde yüz sefer çarpıştık
herkesin birbirini uğurladığı
uğursuz bi gün
herkesin genzinin yandığı acılardan
her şeyin yinelenegeldiği seyrüsefer
sabıkalı ve sicili bozuk
benim de ruhumu göçerten son gün
son günahım
d.emiri ateşe vermeden
çelik olduğum
s.elin yatağına çekilmeden
gelinin ata binip "ya nasip" dediği
bu karanlık bırakmaz peşimi



bir dizine aşk
bir düzine umut
kalbim kadar bayat şimdilik
evlilik kurumunda adli tıpa dönüşen
faili bulunamayan cesetlerin
sevgili yıl dönümleri



herkes gider acısı kalır
amacına hizmet etmiş
ökseye tutulan aynı öküz aynı edim
haydi gidelim vahşetin ç.ağrısına aşkitom
bi gökdelenin en üst katından
el ele tutuşup atlayarak
en uzağa fırlatacağımız kalbi
sıkı sıkı kavrayarak
senin beni sevebilme ihtimalini
havale edeceğim good God'u
gıdı gıdı gıdıklayarak
dolduruşa gelmiş yığınla sözcük
ve sevgi pıtırcıkları
zevzek zevzek konuşma
gerekirse aşkımı kabrime gömerim
yoksa aynı sap aynı s.aman
iki canbaz bi hiçte oynamaz
aynı cümlenin içinde
bin sefer ayrıksak da
kulun kula göz hakkı
ah hiç sorun değil hayatım!
o çağı havada da yakalarız


o gitti ben kaldım
kuzunun içinden hırt çıkardım
dediler ki gönlü düşmüş bir cefaya
bizim gibi dökme bir demirden
fasfakir fusfukara
Allah'a uzak bi yerde
imkãnsız aşkı için
öldürmüş sevdiğini




♧m.g♧