Web Zaman Damgası

İKİNCİ KIŞ

[ italik ]*-*-*

Gözlerinin kapandığı yerden karanlıklar kalktı.
Rüyama düşen o gümrah saçlı oğlan;
Sözlerimi hasat ettiğim bozkırlardan ebabillerimi çaldı..



Ardından yedi çiviyle divitlendim kağıda.
Yedi damla mürekkep oldum, aktım anata.
Adını ünledim yedi defa düştüğüm arafa.

Yemliha !
Mekselina !!
Ey Mislina... !!!

Naçarım bu ıssızlıkta
Vekil olun imdadıma ...
.
.
.
Mamafif..

Sesim derdest oldu boşlukta.
Al kızları yolumu çekti rahvan atlarıyla.
Ayrılık; azgın bir fırtına oldu, uludu durdu kapılarda...

... böylece merhaba dedim, düştüğüm tuzaklara...

Merhaba;
Ey kayıp olanın yolunda sabaha erişim.
İman kemiğine çekilen hezimetim.
Üstüme basılmışlığın belgesi çamur izim.

Merhaba ;
Şakâvet ve habâset deryasında denge kuramamışlığımın ağır faturası, iç çekişim.
Tufan içindeki çizgim.
Ve düşmüşlüğüm..
Doğrulamamışlığım kırk yamalı canım ile azgın sularda.

Lapa lapa yağarken perçemlerime ak sûretli hebâ,
Ey canfeda eyleyişim her yaramaza, merhaba ..

Merhaba ey del'olmuşluğum, suyumu bulandırana.
Durulmuşluğum, bükülmüşlüğüm vav gibi yaradanın huzurunda.

Merhaba..
Özümün en ince noktalarında lam-elif sesiyle tekrar eden ulu seda ;

"Feinne me’al’usri yüsrâ."

merhaba...
[ /italik ]


Hümaşah
🕊️

Aralık (Dönüş)