Web Zaman Damgası

KAN DONDURAN ACILAR

kalbim dayanmaz acılara
seni de vururlar birgün, ey acı

uçuşup durduğun kanatlarından
sazın sözün türkülerin tükenir
ellerin yanında öylece kala kalırsın .

bilesin ki
şakaklarına kar yağıyor, ey acı
gül açan yüzlerimizde beliriyor
senin rengin de ..

biz seni
tâ eskilerden tanırız !
hani yüreklerimize taş olur inerdin
avuçlarımızda hira dağı'ydın
al atların tan yerine ayarlanmış yelelerinde
akdeniz rüzgârlarına karışan sendin .

biliyorum
hiçbir tarih yazmayacak ve
bir sır gibi kalacak yakılan kitaplarda
göbek bağı annesinden henüz
çözülmemiş bebeklerimize ,
mitralyözlerin tâ washington'dan
ayarlandığını ..

seni de yakarlar birgün, ey acı

bir taptuk kul gözlerinden vurursa
parmakların eğri ağaç tutmaz
ve çığlıkların çağlar aşar duymazsın .

ve ben biliyorum
örümceği mağarayı güvercini asâyı
ve elbet ibrahim'in baltasını
biliyorum .

nereden başladı bu kesik dans ve
bu dansa karşı afyonlanmış
heçin yüzlü
insanlar da kim ..

kim kimin yanında
kim kimin karşısında ..

kadıköy vapuru`nda
sigara tüttüren delikanlılar da
neden gülüyorlar ki ..

seni de vururlar birgün, ey acı

filistin'deki masum küçük çocuklar
ne büyük acılarla yüzyüze
kalmaktadırlar .

kâtillerin soykırımcı zâlimlerin
mahşer hesabı çok ağır olacaktır .

öyle bakmayın balkonlarınızdan
fırat nehri ayrılık ıstırabına tutuldu
damarlarımızı yırtıyor .
tuna nehri, onulmaz boşnak sızıları
pompalıyor yüreğimize ..

pilevne türküleri ağıtlara dönüşürken
çeçenya'da cesur yiğitler
inancın emeğin / ve ideâlin
kılcal damarlarına kadar ulaştılar.

ne şam'dan
ne bağdat'tan
ne mekke'den
ne diyarıbekir'den
ne istanbul'dan
ne buhara'dan
bunca telefon cihazına rağmen
kimse kimseyi duymuyor !

seni de vururlar birgün, ey acı

halepçe'de soldurulmuş gül gibi
bu sevdâya düşsen, sen de yanarsın
suskun sıcak uzun yaz geceleri ..

ve siz
ey analar !
hani siz gecelerinizi böler
çocuklarınıza ninniler söylerdiniz .

hani siz
çağ kapatıp, bir çağ açan
fatih'ler yetiştirirdiniz !

çocuklar hep yetim kaldılar !
öksüz ve yetim ;

- elem yecidke yetimen feâva ..

ve
ben biliyorum ki ,
istanbul'un
bağdat'ın
diyarbekir'in
mekke'nin
buhara'nın
birbirine nasıl bağlandığını
nasıl çözüldüğünü ..

sonra
ey insan
ey insanlık
ayağa kalkın !

dayanılmaz çileler üzüntüler
kan dolduran acılar var .

kolları ve bacakları budanmış delikanlıları
boyunları gövdelerinden ayrılmış insanları
gözleri uyur gibi kapanmış, kan pıhtıları
içindeki bu çocukları ;

gelişmiş
laboratuvarlarınızda dikkatle inceleyin !
birgün evet birgün gelecek
işte bu dünya âlemi
inşaallah
bir gül bahçesine dönecektir .

bunu böyle bilin ve
unutmayın !

bense şimdi bütün
bunları yazarken

belki de dünyaya
artık ulaşmıyor sesim
çağın çile ve acıları ile
kesildi bu nefesim .

Mustafa ASLANDOGDU

NOT : Bu şiirim ;
1- Aralik 2024 tarihinde ,
Çok değerli Suphi SEKÜ bey tarafından, günün
şiirleri listesine teklif edilmiş ve listede yer almıştır.
Değerli seçki kuruluna, Suphi bey üstâda, yorum yapan ve beğenide bulunan tüm arkadaşlara,
Çok teşekkürler ve saygılar ...