Web Zaman Damgası

SENi DE VURURLAR !

seni de vururlar birgün, ey acı
uçuşup durduğun kanatlarından
sazın sözün türkülerin tükenir
ellerin yanında öylece kala kalırsın .

şakaklarına kar yağıyor bilesin, ey acı
gül açan yüzlerimizde
beliriyor rengin senin de ..

biz seni
tâ eskiden tanırız
hani yüreklerimize taş olur inerdin
avuçlarımızda hira dağı'ydın
al atların tan yerine ayarlanmış yelelerinde
akdeniz rüzgârlarına karışan sendin .

biliyorum
hiçbir tarih yazmayacak ve
bir sır gibi kalacak yakılan kitaplarda ,
göbek bağı annesinden henüz çözülmemiş
bebeklerimize ,
mitralyözlerin washington'dan ayarlandığını ..

seni de yakarlar birgün ey acı ,
bir taptuk kul gözlerinden vurursa
parmakların eğri ağaç tutmaz ,
ve çığlıkların çağlar aşar duymazsın .

ve ben biliyorum
örümceği mağarayı güvercini asâyı
ve ibrahim'in baltasını
biliyorum .

nereden başladı bu kesik dans ve
bu dansa karşı afyonlanmış heçin yüzlü
insanlar da kim ?..

kim kimin yanında
kim kimin karşısında ?..

kadıköy vapuru`nda
sigara tüttüren delikanlılar da
neden gülüyorlar ki ?..

seni de vururlar birgün, ey acı
filistin'de sapan taşlı çocuklar ,
dalın kolun fidelerin budanır ve
kuru bir kütükle kalakalırsın !..

öyle bakmayın balkonlarınızdan
fırat nehri ayrılık ıstırabına tutuldu ,
damarlarımızı yırtıyor
tuna nehri, onulmaz boşnak sızıları
pompalıyor yüreğimize ..

pilevne türküleri ağıtlara dönüşürken ,
çeçenya'da yiğitler
inancın emeğin / ve aşk'ın
kılcal damarlarına ulanıp sustular .

ve ne bağdat'tan
ne şam'dan
ne mekke'den
ne diyarıbekir'den
ne istanbul'dan
ne buhara'dan
bunca telefon direğine rağmen kimse
kimseyi duymuyor !

seni de vururlar birgün, ey acı
halepçe'de soldurulmuş gül gibi
bu sevdaya düşsen, sen de yanarsın
suskun, sıcak, uzun yaz geceleri ..

ve siz
ey analar ,
hani siz gecelerinizi böler, çocuklarınıza
ninniler söylerdiniz .

hani siz ,
fatih'ler yetiştirirdiniz !

ve çocuklar, hep yetim kaldı !
öksüz ve yetim ;

- elem yecidke yetimen feâva ..

ve
ben biliyorum ki ,
istanbul'un
bağdat'ın
diyarbekir'in
mekke'nin
buhara'nın
birbirine nasıl bağlandığını / nasıl çözüldüğünü

sonra
ey insan
ey insanlık
ayağa kalk !..

kolları ve bacakları budanmış delikanlıları
boyunları gövdelerinden ayrılmış insanları
gözleri uyur gibi kapanmış, kan pıhtıları içindeki
bu çocukları ;

gelişmiş laboratuvarlarınızda dikkatle inceleyin !
ve birgün, evet birgün
bu dünya
inşaallah
bir gül bahçesine dönecektir .

bunu böyle bilin ve
unutmayın !..

Mustafa ASLANDOGDU