Web Zaman Damgası

His bulutu...

titreyen çıplaklığın gölgesine sığdıramadığım sesimi
usumdan öfkeli gökyüzünü çıkarıyor korkularım
İşte tam da o vakit
moraran duvarların alnına sürüp nefesimi
ölümüne doğuyorum, doğuyorum da,
kim doğurdu, kim ekti ölümü yüreğime bilemiyorum
umutkanlığım, unutkanlığa bıraktı gül'den kalelerini
bir ben kaldı kırmızı çiçeklerin boynunda, bir ben


toprağıma yeminli ant kuşları eşelemeseydi yaralarımı
gecenin üzerime diz çöküşüne susacaktım
susturacaktım tohumunda uyuyan heyecanımı ve gülümseyecektim ruhuma
kim bilir, belki suluyacaktım çocuk oyunlarımla,
bundandır toprağı özümseyişim, hep bundan


ve sen çocuk bilmiyorsun,
bilmiyorsun çığırtkan martıların semasında dönen dünyayı
dünya ki, gülüşlerimden gidişime ateş hattı
külden gül yeşermiyor, filizlenmiyor işte


ah hissiyatımın üç günlük ömrü
bir üşümek tutmadan gözlerimi
hadi ört olmayışımın üstünü
yağ toprağımın ölüm kokan sesine
yağ ki kirinden arınsın dünya...

~°~
~°~
~°~